Review | Het meisje in de trein.

Pas vertelde ik al dat ik een nieuw boek had gekocht van een boekenbon die ik nog had liggen van mijn verjaardag. Het werd de thriller Het meisje in de trein. Inmiddels heb ik het boek alweer uit, want ik bleef er in lezen omdat ik geen idee had waar het verhaal nu eigenlijk naar toe ging. Het leek me wel tof om er een review over te schrijven.

Het verhaal
‘Rachel neemt elke ochtend dezelfde trein. Elke dag hobbelt ze over het spoor, langs een rij charmante huizen in een buitenwijk van Londen, en stopt daar altijd voor hetzelfde rode sein. Zo kijkt ze elke ochtend naar een stel dat op hun terras ontbijt. Ze heeft inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent en noemt hen ‘Jess en Jason.’ Hun leven is – in Rachels ogen – perfect. Een beetje zoals haar eigen leven dat ooit was.

Op een dag ziet ze iets vreemds in hun tuin. De trein rijdt gewoon weer door, maar voor Rachel verandert alles. Niet in staat om het voor zichzelf te houden, stapt ze naar de politie met haar verhaal. Hiermee raakt ze niet alleen verwikkeld in de gebeurtenissen die volgen, maar ook in de levens van iedereen die erbij betrokken is. Maar wie is er te vertrouwen? Heeft ze meer kwaad dan goed gedaan door zich met deze zaak te bemoeien?’

Wat vond ik van het boek? 
Het verhaaltje op de flap is best wel vreemd. Het klinkt nogal apart, een meisje dat in de trein zit en iedere dag hetzelfde stel ziet en vervolgens er iets mee gaat doen als ze iets vreemds ziet. Gaandeweg kom je erachter dat die beslissing misschien helemaal niet zo raar is. Je wordt meegenomen in het verhaal op een hele knappe manier, want je wordt niet echt voorgesteld aan personen maar door het verhaal heen kom je steeds meer over de hoofdpersonen te weten.

Er zijn inderdaad meerdere hoofdpersonen, alleen Rachel wordt voorgesteld als zijnde ‘het meisje in de trein’ maar er spelen uiteraard nog meer mensen mee. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van verschillende mensen, in de ik-persoon dus. Er staat steeds de datum boven en het gedeelte van de dag (bijvoorbeeld ‘ochtend’), want soms zitten er wat flashbacks in het verhaal en dan is het handig als je nog de data bij de hand hebt zodat je weet waar het ook alweer over gaat en in welk deel van het verhaal je zit. Dit is soms een beetje ingewikkeld, vooral als de hoofdstukken kort zijn en de hoofdpersonen van waaruit het hoofdstuk is geschreven steeds variëren.

Ik heb niet echt veel gelachen tijdens het lezen van het boek, er zit niet veel humor in. Wel vond ik het erg spannend en soms was het nogal hartverscheurend en triest door de karakters van de hoofdpersonen en hoe ze zich gedragen (hebben) door de tijd heen. Ik ga verder niets zeggen over het karakter van de hoofdpersonen, want dan snap je het verhaal eigenlijk meteen al veel beter en dat is zonde, juist het raadselachtige maakt dit boek een aanrader vind ik!

‘Het meisje in de trein’ is geschreven door Paula Hawkins en kun je onder andere hier kopen.

Advertentie