Vakantie 2017 | Dag 10: van Warschau naar Krakau.

Donderdag 20 juli 2017

Vanochtend zijn we rond 8 uur weggegaan uit Warschau. Onderweg slechts één keer gestopt en vlakbij Krakau wat file gehad. Bij ons appartement stond al iemand op ons te wachten, zodat we niet naar een andere plek hoefden om de sleutel te halen. Het is een leuk privé-appartement met een klein balkon, op zo’n 800 meter afstand van de oude stad. We hebben de auto weggebracht en in een winkelcentrum geparkeerd (en ’s avonds weer ergens anders neergezet, want hij mocht ’s nachts niet in die parkeergarage staan), we konden wel parkeren bij ons in de straat, maar alleen met kleingeld betalen en we hadden niet genoeg.

Vervolgens hebben we een wandeling door de stad gemaakt. Het was druk en warm, maar er was wel een hele gezellige sfeer. Het zijn wel véél meer toeristen dan in Gdansk en Warschau. Er waren ook veel Nederlanders, in tegenstelling tot de andere steden en op de wegen tussen deze steden. Het oude plein is heel groot en vonden we heel mooi. Gdansk vonden we echter nog mooier, dat was voor ons qua architectuur echt de mooiste stad die we gezien hebben in Polen. We hadden hele hoge verwachtingen van Krakau omdat iedereen die we spraken daar heel erg enthousiast over was en sommige mensen het zelfs ‘de mooiste stad van Europa’ noemen. Je mag zelf oordelen, maar voor mij is er niet echt één stad de mooiste van Europa. Het ‘met open mond staan kijken’-gevoel dat ik in Gdansk had, had ik in Krakau niet, maar los daarvan was het fantastisch mooi. Het oude centrum is goed te voet te bezoeken, we zijn gelijk tot aan de Wawel-burcht gelopen aan de rand van de oude stad. Om de stad heen loopt een grote groenstrook, als een soort parkje, dat is wel heel leuk. We hebben op de terugweg naar het plein heel lekker Italiaans gegeten. Via een supermarkt (voor ontbijt en nog wat andere dingen) zijn we teruggegaan naar ‘huis.’ Het was opnieuw heel warm vandaag, meer dan 30 graden.

De eerste foto’s in Krakau maakte ik op het plein. Vanaf de hoek waar wij het plein op liepen zag het er zo uit. Ontzettend groot – en dit is nog maar de helft, want het gebouw dat je in het midden ziet – de Sukiennice, of Lakenhal – deelt het plein als het ware door midden. Wat heel tof is in Krakau, is dat het nog allemaal origineel en vooroorlogs is. Krakau is, in tegenstelling tot Warschau en Gdansk, niet gebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog.

We zijn door de Lakenhal gelopen – heel druk, maar heel mooi, met allerlei winkeltjes – naar de andere kant van het plein. Dat ziet er dan zo uit als op de foto rechts. De kerk met de twee ongelijke torens vind ik ontzettend mooi.

Deze twee foto’s zijn ook op het plein gemaakt. Er staat op één van de hoeken een heel klein kerkje, heel schattig, en er zijn natuurlijk veel mooie gekleurde huizen, zoals we dat inmiddels gewend zijn van Polen.

Achter het grote plein is nog een kleiner plein, daarvan zie je een gedeelte op de foto links. We zijn een grote straat doorgelopen in de richting van de Wawel en onderweg kwamen we allerlei mooie kerken tegen. Eén van deze kerken zie je hier op de foto, de kerk van Petrus en Paulus.

Naast de kerk van Petrus en Paulus staat nog een kerk, waarvan ik helaas de naam niet meer weet. Deze kerk is heel erg oud en stamt uit het begin van de Middeleeuwen. Van binnen is er maar een klein stukje te bezoeken. Tussen deze twee kerken in was er een heel klein steegje met een voormalig klooster aan het eind. Hier zijn we even ingelopen en hier was helemaal niemand. Erg bijzonder hoe snel je dan de drukte van de toeristische straten kunt vermijden als je dat wilt.

Uiteindelijk kwamen we uit bij de Wawel-burcht, waar je hier een klein stukje van ziet. Op een andere dag hebben we deze burcht bezocht, net als de kathedraal, dus hier zie je binnenkort nog foto’s van. Het is namelijk veel groter dan het stukje dat je hier ziet. Deze eerste aanblik was al erg indrukwekkend trouwens.

Italiaans eten! Ik had een geweldige pasta en Johan had een pizza met verschillende soorten kaas.

Dit is vlakbij de stadspoort. Het kleine poortje recht vooruit doet me denken aan Venetië. De architectuur van Krakau is ontzettend mooi en divers. Oh en kleurrijk!

Op de terugweg liepen we onder deze stadspoort door. Er waren vroeger nog veel meer stadspoorten om het oude centrum van Krakau heen, maar die zijn in de loop der jaren bijna allemaal verwoest of afgebroken. Deze staat er echter nog, dus hier zijn we een aantal keren onderdoor gelopen (en ook één keer overheen, maar daarover later meer!). Natuurlijk moesten we daar even samen op de foto, net als de toeristen achter ons (links), de man rechts vond dat hij er ook bij mocht en de vrouw erachter doet speciaal voor ons een dansmove. Fijn.

Tot slot voor vandaag een foto van een mooi gebouw. Ik weet niet wat het is, sorry, maar ik vond het gewoon te mooi om niet op de foto te zetten.

En toen waren we in Krakau, onze laatste bestemming in Polen! In de komende vakantieverslagen ga ik jullie meer vertellen over het oude centrum van Krakau, de kerken, het ondergrondse marktplein van vroeger (!), de Wawel, eten, Auschwitz, de Joodse wijk, nog meer eten, de dierentuin, de Barbican en de stadsmuur en misschien nog wel meer. Dus kom zeker nog eens terug als je hier meer over wilt lezen en zien!

Advertentie

Vakantie 2017 | Dag 9: Barbican, Lazienkipark en meer.

Woensdag 19 juli 2017

Vanochtend rustig aan gedaan en rond 10 uur naar het centrum gelopen. We hebben eerst het Barbican Museum bekeken. Dit is de verdedigingstoren van de stadsmuur, waar je in kunt kijken. Deze loopt rond en aan de overkant van de straat kom je dan weer naar buiten. De expositie binnen vertelt iets over de geschiedenis van de stadsmuren en verdedigingswerken van Warschau. Dit was erg interessant.

Vanuit de Barbican heb je aan de ene kant een mooi uitzicht op de stadsmuur en aan de andere kant keek je op het straatje dat tussen de muren van de Barbican heen loopt. In de nisjes zaten iedere dag allerlei kunstenaars.

Een oude stadskaart van Warschau en één van de modellen van hoe het er vroeger uit zag. Er stonden veel van deze modellen en daar heb ik allemaal foto’s van, maar het leek me voor jullie leuker om er gewoon eentje toe te voegen.

~~~

Vervolgens zijn we met de tram naar het Lazienkipark gegaan, één van de stadsparken van Warschau. Dit park ligt wat verder buiten het centrum en is heel groot. Bij een supermarkt hebben we belegde broodjes gekocht en bij het enorme Chopin-monument aan het begin van het park hebben we geluncht. Vervolgens hebben we lekker door het park gewandeld en veel mooie gebouwen gezien, zoals de Orangerie en het paleis wat op het water staat. In de meeste gebouwen zitten nu musea, maar die hebben we niet bezocht. We hebben veel eekhoorntjes en muizen gezien.

Onderweg naar de tram zagen we nog een monument en het moderne gemeentehuis van Warschau.

Het veel te grote Chopin-monument. Het is wel mooi om te zien, maar ik vond het echt te groot.

Overal zijn dit soort mooie waterpartijen (zo’n raar woord trouwens) en prachtige gebouwen. Rechts zie je het paleis op het water. Waar je inderdaad ook met een soort gondel kan varen.

 

Er was een amfitheater, dus ik dacht ‘vet leuk!’ maar het bleek heel nep en modern te zijn. Op de foto ziet het er veel toffer uit dan dat het in het echt was. Rechts nog een plaatje van het paleis.

Nog meer moois. Het beeld rechtsonder staat buiten het park, we zijn over een brug gelopen langs de rand van het park en daarna weer het park ingegaan. Dit is één van de oude koningen van Polen, volgens mij heet hij Jan II.

~~~

We hebben de kleine Chinese tuin bekeken en vervolgens wat tijd gespendeerd in de prachtige botanische tuin van de universiteit. Hier moet je wel voor betalen, maar dit is echt een verborgen pareltje aan de rand van het Lazienkipark. Het is hier enorm mooi en het was erg rustig. Op het terras bij deze tuin hebben we een karaf met water met limoen en munt gedronken.

De Chinese tuin. Het mag bijna geen tuin heten, wat je hier ziet was vrijwel alles; bij de gebouwtjes stonden nog wat planten en dat was het. Maar het idee was wel leuk. Rechts zie je een hofje in de botanische tuin waar we een tijdje hebben gezeten.

Hofje en rozentuin.

Deze engerds moesten per se op de foto. Ik weet ook niet waarom.

Op het terras. Dat lag aan de rand van de tuin, maar je had het gevoel er nog middenin te zijn. Zo mooi en rustig, ook al zaten er best veel mensen.

~~~

We hadden nog wat tijd over, dus zijn we hierna met de tram naar het enorme winkelcentrum Zlote Tarasy (‘Gouden Terassen’) gegaan. Dit is 5 verdiepingen hoog en bevat gigantisch veel winkels. We hebben een taartje gegeten, veel rondgelopen, twee cd’s gekocht en uiteindelijk bij Burger King gegeten. Het is wel een tof winkelcentrum, maar niet iets wat je absoluut gezien moet hebben als je in Warschau bent. Als je een paar uurtjes over hebt en het regent of het is juist heel warm (zoals toen wij er waren) dan is het wel leuk om er even heen te gaan. Rond 19 uur waren we weer in het hotel na een tramrit vanaf het winkelcentrum tot voor het hotel. Het was deze dag rond de 30 graden.

Een deel van het winkelcentrum heeft een gek, golvend dak. Van binnen heb je het uitzicht dat je rechts ziet, als je op de bovenste verdieping (daar zit vrijwel alle horeca) bent.

Deze taartjes waren zó goed! // En sorry, dit is de enige foto die ik heb van onze hotelkamer, haha! Het was een fijne, ruime kamer met een heel goed bed. De badkamer is links vanaf het punt waar de foto is gemaakt. We hadden uitzicht op de straat voor het hotel.

Dit was het laatste vakantieverslag vanuit Warschau!
We zijn ook nog naar Krakau geweest, dus die verslagen hebben jullie nog te goed!

 

Vakantie 2017 | Dag 8: Warschau.

Dinsdag 18 juli 2017.
Onze tweede volle dag in Warschau. Rond 9 uur zijn we weggegaan uit het hotel. Het was gelijk erg mooi weer, het bleef de hele dag warm en zonnig. Eerst zijn we naar de Umschlagplatz geweest. In 1943 zijn hier vandaan, na de sluiting en het platbranden van het getto, meer dan 300.000 Joden weggevoerd naar concentratie- en vernietigingskampen. Hierna hebben we het monument voor de helden van het getto bezocht, waarmee de mensen herdacht worden die in opstand kwamen in het getto, om te voorkomen dat mensen naar de kampen weggevoerd zouden worden. Beide monumenten zijn erg indrukwekkend en maken je stil. De Tweede Wereldoorlog is nog overal aanwezig in Warschau en ook in de andere steden die wij hebben bezocht hebben we dit ervaren. We hebben ook de laatste straat van het getto gezien. Deze straat wordt momenteel opgeknapt. Er is ook nog één synagoge, van de ruim 400 (!) die Warschau voor de oorlog telde. Na een koffie bij de eerste Starbucks die we tegenkwamen, hebben we een stuk muur van het getto gezien, dat nu verstopt ligt tussen flats. Als je niet weet dat dit bij het getto hoorde, dan zul je dat niet zien.

Het monument voor de Umschlagplatz is nu een grote betonnen muur met een opening, waar je naar binnen kan. Aan de binnenkant staat in meerdere talen het opschrift dat je links kunt lezen. Het is een sober monument en dat doet heel goed eer aan waar het voor staat. Ik werd er stil van.

Het monument voor de helden van het getto. Links de ene kant, rechts de andere kant. Aan de linkerkant van het monument stonden ook rijen met grote posters met verhalen van Poolse overlevenden van kampen. Dit was erg indrukwekkend. Het gebouw achter het monument is een museum dat gaat over de Joodse geschiedenis.

Een kerk die we onderweg tegenkwamen (links) en de laatst overgebleven vooroorlogse synagoge van Warschau.

De laatste overgebleven straat van het getto (links) en een laatste muur die het getto omheinde.

~~~

Na deze stop zijn we verder gelopen, nu door een wat moderner gedeelte van Warschau. We zijn via een Flying Tiger (waar ik onder andere sokken kocht, die ik je ga laten zien in mijn artikel met souvenirs) naar het paleis voor cultuur en wetenschap, met zijn 231 meter het op twee na hoogste gebouw van Polen, gelopen. Voor ongeveer 5 euro per persoon kun je van het uitzicht op de 30e etage genieten. Dit was erg mooi, maar uiteraard vond ik het ook wel weer spannend door mijn hoogtevrees. Beneden hebben we geluncht bij een kraampje dat op het plein bij het paleis stond. Hier verkochten ze gigantische cheeseburgers en die waren erg lekker.

Het paleis van cultuur en wetenschap. Het is geopend in 1955.

Er was veel ruimte om lekker weg te blijven van de open stukken waar je naar beneden kon kijken. Dus daar vandaan heb ik deze foto’s gemaakt, haha.

Johan maakte (onder andere) deze twee foto’s van het uitzicht. Erg mooi! Rechts zie je een deel van de oude stad, de uitstekende torens zijn één van de kerken en het koninklijk paleis.

Eenmaal weer beneden hebben we nog deze foto’s gemaakt.

~~~

Na de lunch hebben we onze weg vervolgd naar het nationaal museum. We wilden hier sowieso even kijken, maar de vaste tentoonstellingen zijn ook nog eens gratis te bezoeken op dinsdag. Dit is dus een tip voor als je dan in Warschau bent! Er waren twee tijdelijke tentoonstellingen toen wij er waren, maar die vonden we allebei niet erg interessant dus was het niet zo erg dat we die niet konden bezoeken. Helaas was de hal met negentiende-eeuwse kunst gesloten en de hal met oude kunst was nog in aanbouw. De oude Hollandse kunst en de middeleeuwse kunst waren wel tof en de voorwerpen uit de oudheid die er wel waren, waren ook erg mooi om te zien.

De buitenkant van het nationaal museum. // Er was ook moderne kunst, waar ik meestal niet van houd. Maar ik houd wél van verlaten plaatsen, en toen ik dit dus zag moest ik het wel even vastleggen.

Oud servies in een soort picknickmand lijkt het wel. // Op de afdeling met middeleeuwse kunst was ook de kruisgang van Jezus te zien. Een deel van deze beelden zijn voorzien van echt menselijk haar. Best wel creepy.

De galerij met Hollandse meesters vonden wij het mooist. Ik weet niet meer wie deze schilderijen geschilderd hebben, sorry. Vooral het schilderij met de ark van Noach en de dieren vonden we prachtig. Hoe langer je kijkt, hoe meer details je ziet! Wij zijn letterlijk voor het schilderij gaan zitten op een bankje om te kijken.

Nog meer Hollandse meesters. Bij de linkerschilderijen hangt in ieder geval één Rembrandt en één Ferdinand Bol, maar ik weet niet meer welke van wie is, sorry. Rechts zie je typisch Nederlandse schilderijen.

Na het doorkruisen van nog een aantal winkelstraten kwamen we weer in het oude centrum terecht, waar we gegeten hebben. Ik had een salade met onder andere garnalen en Johan had een pasta met zeevruchten. Daarbij hadden we verse smoothies. Alles bij elkaar weer erg lekker! Na ons avondeten hebben we een tijdje op het oude plein mensen gekeken. Toen hebben we ontbijt gekocht en rond 20 uur waren we weer in het hotel.

Avondeten! Smoothies – mijn garnalensalade – Johans zeevruchtenpasta – een straatartieste. Dat is nog wel even een leuk verhaal om te vertellen; schuin tegenover het terras waar wij zaten zat een meisje heel leuk ukelele te spelen. Ik ging na het eten dus even wat geld bij haar brengen. Ze bleek heel goed Engels te spreken (en niet Pools te zijn) dus we hebben even gekletst en toen speelde ze speciaal voor mij nog een liedje. Heel erg leuk! Ik kijk een beetje ongemakkelijk op de foto, maar het was echt heel leuk 🙂

~~~

Dat was dag 8 van onze vakantie! Het volgende verslag gaat over onze laatste volle dag in Warschau!

 

Vakantie 2017 | Dag 7: Warschau Zoo en Oude Stad.

Maandag 17 juli 2017.
Op de hotelkamer ontbeten met croissants, kaneelbroodjes en sap. Met de tram van 9.08 uur zijn we naar de dierentuin gegaan. In de tram kun je kaartjes kopen, hier kun je alleen een kaartje kopen voor 70 minuten of langer. Als je een kaartje in de automaat koopt (wat we later nog een keer gedaan hebben), dan begint het al bij 20 minuten. Dit is erg fijn.
Het is een mooie dierentuin, maar er was wel veel onderhoud waar aan gewerkt wordt momenteel. Je ziet dat de dierentuin erg aan het vernieuwen en moderniseren is, dat is erg fijn. Het regende eerst een beetje, later was het gelukkig droog. We hebben ook de villa van Jan en Antonina gezien, dit vonden we erg indrukwekkend omdat we de film The Zookeepers Wife, die zich afspeelt in deze dierentuin ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, pas hebben gezien in de bioscoop. (Als je op de link klikt, kun je lezen waar de film over gaat en wat ik ervan vond.) In deze villa is nu een klein museum, maar dit was helaas gesloten. Tot ongeveer 13 uur zijn we in de zoo geweest.

Dory en Nemo’s // Olifanten.
Het aquarium was in een smalle, lange gang en was echt mini. Wel heel leuk om te zien.

Hagedis // Deze zoo is erg mooi aangelegd en ingericht!

Flamingo // Bongo – in Nederland zijn er meestal twee als ze bongo’s hebben, maar hier waren er bijna 10!

Leeuw // De ‘hoofdstraat’ van de dierentuin. Het achterste gedeelte wordt nu opgeknapt.

Herten // Takin. Deze hebben ze nergens in Nederland (meer, vroeger wel in Blijdorp), ik had ze alleen nog maar in Antwerpen gezien. In Polen zijn ze er echter in iedere dierentuin waar wij geweest zijn (Gdansk, Warschau en Krakau) en ik vind ze zo leuk! Vooral omdat je niet precies weet wat het is. Is het een rund, een geit? Geen idee, maar wat zijn ze schattig!

Pelikaan // Emoe met heel veel kleintjes ❤

Dit hokje met kakkerlakken was ingericht als een oude, vieze keuken. Heel origineel! // Etend aapje

Bij de nijlpaarden werd het gebit gecontroleerd. Erg tof om te zien. Hier hebben we trouwens ook de (bijna) beste koffie van de vakantie gevonden, in een automaat, voor slechts €1! Haha. // Onagers.

Zebra’s // Pinguïns

Wilde eekhoorn die toevallig in de dierentuin liep.

Vet schattige hop, die heel dichtbij zat ❤

Bosuil ❤ // Opgeplakte toekan (nee grapje, hij was echt)

Neushoornvogel // De villa van Jan en Antonina

De ingang van de dierentuin. Net als in Gdansk zag ook deze er weer lekker uitnodigend uit. Not. :’)

~~~

Via een park en een brug – de dierentuin is aan de andere kant van de rivier – zijn we teruggelopen naar de oude stad. In het park hebben we als lunch een gigantische, lekkere hotdog gegeten. Vanmiddag hebben we door de stad gelopen. Over het plein en langs kerken. We hebben verschillende kerken bekeken die gisteren gesloten waren en een flink aantal mooie gebouwen. We hebben een stukje over de stadsmuur gelopen en het monument ter nagedachtenis aan één van de vele kindsoldaten die tijdens de Tweede Wereldoorlog gezien. Heel klein maar heel indrukwekkend. We hebben ook het graf van de onbekende soldaat gezien. Dit vonden we ook erg indrukwekkend. Hier staan de hele dag twee wachten bij, erg mooi. Hierna zijn we door het Saxonpark gelopen, dit ligt achter het monument. Dit is het oudste stadspark van Warschau en één van de oudste van Polen. Het is erg mooi met veel bloemen en een grote fontein.

Uitzicht op het koninklijk paleis vanaf de brug // Achterkant van het koninklijk paleis

Het koninklijk paleis vanaf de voorkant // Mooie kleurrijke gebouwen op het oude plein (tegenover het koninklijk paleis is dit)

Wandelingetje over de stadsmuur. Twee meisjes wilden graag op de foto en toen ik hen gefotografeerd had, zetten zij ons ook nog even op de foto 🙂 // Mooie details op een gebouw.

 

De barbican, het verdedigingswerk van de stadsmuur van de oude stad. Hier liepen wij iedere dag doorheen vanaf het hotel naar de oude stad. // Het monument voor een kindsoldaat, die gevochten heeft en omgekomen is tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is niet zo’n heel groot beeld, maar wel erg indrukwekkend als je erover nadenkt wie dit was en wat hij heeft meegemaakt.

Het prachtige Saxonpark en het graf van de onbekende soldaat. Het gebouw rechtsonder weet ik niet meer precies van wat het is, maar het was mooi 🙂

Het presidentieel paleis // Nog meer mooie kleurrijke gebouwen.

Mijn avondeten: een grote opgevouwen pannenkoek met onder andere champignons erin, en de schattigste crème brûlée ooit.

~~~

Na het bezoek aan dit park zijn we weer richting de oude markt gelopen. Onderweg hebben we pannenkoeken (!) gegeten. Deze lijken hier wel op de Nederlandse pannenkoeken, maar zijn veel groter en dunner en dan opgevouwen in vieren. Het was erg lekker. Als dessert had ik crème brûlée en Johan een yoghurt met muesli. Na het eten hebben we nog de Sint Jan-kerk bezocht. Rond 19 uur waren we weer in ons hotel, nadat we ontbijt hadden gekocht bij een supermarkt. Vandaag was het eerst regenachtig, maar later scheen de zon volop.

Vandaag hebben we ook souvenirs gekocht – die ga ik jullie helemaal aan het eind in het allerlaatste vakantieartikel laten zien, alle vakantie-souvenirs in één keer. Vandaag vonden we een hele bijzondere winkel met enorm veel fantastische en (hele) oude spullen. Er waren ontelbaar veel oude beschreven ansichtkaarten, brieven, lp’s, boeken, (politieke) posters, speldjes en wat je ook maar kunt bedenken. Deze winkel verkoopt ook originele spullen uit de Tweede Wereldoorlog, zoals nazispeldjes (echt geweldig, ook van hoge SS-officieren. Wel heel duur, meer dan €100 per stuk), originele drukken van Mein Kampf en meer van dat soort dingen. Ik heb in deze winkel twee oude kogelhulzen uit de Tweede Wereldoorlog gekocht, wat oud geld (uit de jaren ’80) en een voedselbon ook uit de jaren ’80, dus uit de Sovjet-Unie-tijd van Polen. Heel bijzonder om te hebben.

Ik kan jullie wel alvast deze foto laten zien, van de originele nazispeldjes. Zo bizar om te zien!

Dit was dag 7 van onze vakantie! We zijn nu op de helft met de vakantieverslagen, zijn jullie ze al zat? 😉

Vakantie 2017 | Dag 6: van Gdansk naar Warschau.

Het is tijd om vaarwel te zeggen tegen prachtig Gdansk en een paar dagen in Warschau te gaan doorbrengen! Booking.com heeft sinds kort een nieuw betaalsysteem waarbij het hotel zelf het geld moet afschrijven van een virtuele creditcard van Booking, terwijl de klant het geld al van tevoren aan Booking heeft betaald. Helaas begreep de mevrouw van het hotel in Gdansk dat niet en ze sprak iets van 3 woorden Engels, dus we zagen onszelf al heel lang zitten om dat te regelen. Als het om €10 ging had ik gelijk betaald en het daarna wel uitgezocht met Booking, maar het ging om een getal van drie cijfers dus besloten we Booking te bellen. Gelukkig kun je hen altijd bellen, óók op zondagochtend voor 9 uur. Ze begrepen het probleem én ze hadden ook een Poolse collega in de buurt, dus was het binnen een half uur opgelost. Fijn voor ons én fijn voor de mevrouw aan de balie, want die ging steeds meer stressen :’)

Onze reis naar Warschau verliep goed. Zodra je Gdansk uitrijdt staat Warschau al aan, dus het was niet erg dat de weg op veel plekken was omgelegd (er worden heel veel wegen vernieuwd in Polen, vet goed!) omdat alles goed was aangegeven. Hier kan Duitsland echt veel van leren (daar is regelmatig gewoon de weg dicht en dan staat er één keer aan dat je om moet rijden en daarna moet je het zelf maar uitzoeken) – dus hoi Duitsers: kijk eens naar jullie oosterburen! Dankjewel. We waren om 14.30 uur al in Warschau. Hier verbleven we in Ibis-hotel Stare Miasto (‘Oude Stad’) – dit is de Ibis die je in Nederland ook hebt. Hier sprak het personeel goed Engels en waren ze ongelooflijk (te) beleefd (na iedere zin ‘sir’ en bij iedere vraag waarvan ze dachten ‘dit is een vraag teveel’ zeiden ze ‘sorry’). We hadden hier een ruime kamer met een heerlijk bed en met uitzicht op een monument (dat zie je straks nog wel op de foto’s voorbijkomen). Wat grappig was, was dat we onder het hotel konden parkeren voor een paar tientjes (!) per dag, maar aan de overkant konden we gratis parkeren bij het stadion als er geen wedstrijden waren. Leve Google, want na even zoeken ontdekten we dat er inderdaad geen wedstrijden waren en dus hebben we weer 4 dagen gratis geparkeerd. Hupsakee!

Ons hotel in Warschau

Rond 15.30 uur zijn we de stad ingegaan, het was slechts iets van 10 minuten lopen naar het oude centrum en er was genoeg moois al te zien onderweg. Het was druk, maar wel gezellig. We vonden het gelijk al erg mooi, in tegenstelling tot wat we allemaal hebben gehoord over Warschau voordat we op vakantie gingen. Veel mensen en ook reisgidsen zijn vrij negatief over de stad, maar hier zijn Johan en ik het dus totaal niet mee eens! Net als in Gdansk waren hier ook weinig Nederlanders trouwens. We hebben veel kerken gezien, maar omdat het zondag was, was bijna overal mis dus konden we nergens echt naar binnen. We hebben wel gratis een deel van het koninklijk paleis gezien – aanrader als je op zondag in Warschau bent: dan zijn veel dingen gratis te bezichtigen! – waar onder andere twee schilderijen van Rembrandt hingen. Gek om die aan te treffen in Warschau! Na het paleis hebben we nog wat meer rondgelopen. De Heilig Hartkerk hebben we wel van binnen kunnen bekijken en die kerk is werkelijk prachtig. Hier is ook het hart van Chopin (zijn moeder kwam uit Polen en zijn vader uit Frankrijk) ingemetseld in één van de muren – de rest van zijn lichaam is begraven in Parijs. Verder hebben we nog het presidentieel paleis gezien – met demonstratie, één van vele die we zouden zien bleek later (tegen de nieuwe wetten, wat ook hier veel in het nieuws is geweest) – en de universiteit: ZO MOOI. We hebben nog even ontbijt gehaald voor de volgende dag, want het ontbijt in het hotel kostte maar liefst €8 per persoon per nacht en we hadden in Gdansk al ervaren dat de supermarkten hele lekkere broodjes verkopen die ook nog eens hartstikke goedkoop zijn. We hebben deze hele dag mooi weer gehad.

En dan ga ik nu de foto’s laten zien die ik op deze dag heb gemaakt! Ze zijn allemaal uit Warschau, omdat ik onderweg geen foto’s heb gemaakt.

Het monument tegenover ons hotel (toen ik het opzocht kwam de straatnaam me al zo bekend voor, haha). Dit is het monument voor de gevallenen in het oosten, om allen Polen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gedeporteerd naar en gestorven zijn in de Sovjet-Unie te herdenken. Een erg indrukwekkend monument als je er voor staat en je bedenkt wat het betekent.

Het spijt me, maar ik heb niet onthouden hoe alle kerken heten die we hebben gezien :’) Maar ik wil jullie de mooie plaatjes niet onthouden, want werkelijk alle kerken die we hebben gezien waren prachtig.

Op het eerste pleintje waar we overheen liepen stond het mooie kerkje dat je links ziet. Het tweede plein waar we terecht kwamen zie je rechts. Zo mooi en schilderachtig! Vooral bijzonder als je je bedenkt dat dit tijdens de Tweede Wereldoorlog vrijwel allemaal gebombardeerd is en er bijna niets van over was. Het is na de oorlog volledig weer opgebouwd in oude staat, net als in Gdansk. Als je dat niet weet zie je het niet, zo knap.

 

Zoveel moois ❤

Ik zie nu pas dat ik bij deze dag alleen maar foto’s heb van de binnenkant van het koninklijk paleis, dat nu dus een museum is. Ik denk dat er bij het volgende verslagje wel een foto zit van de buitenkant, haha. Hier zie je in ieder geval Atlas, één van de mooie plafondschilderingen, één van de vele (veel te) gouden ruimtes en natuurlijk moesten we even een selfie maken in een spiegel (net als we in 2014 op huwelijksreis in het paleis van Versailles hebben gedaan) (en nee, ik heb hier niet zo’n dikke kont als het lijkt, dat is een klein zwart tasje en mijn jurkje is donkerblauw, vandaar) (haha).

 

Het grote oude marktplein – links zie je wel een klein stukje van het paleis, dat grote roze gebouw. We hebben op een terrasje aan de rand van het plein gegeten. Ik bestelde Radler en kreeg een rode met framboossmaak! Hoi Nederland, gaan jullie dit hier ook maken? Vet lekker (en gelijk een halve liter ja)!

En weer door! Hoi nog meer mooie kerken ❤ Deze kerk staat op het oude marktplein trouwens.

 

Nog meer mooie kerken en gebouwen… ❤

Hallo VET MOOIE universiteit! Het is echt een campus hier (er zitten in de stad nog wel meer faculteiten verspreid over moderne en oude gebouwen, maar dit is de hoofdcampus) met oude gebouwen. Zo. Mooi. En toen was ik nog niet eens in Krakau geweest, waar ik helemaal wilde blijven om er te studeren. Natuurlijk moest ik even vet blij op de foto hier. Had ik al gezegd dat het vet mooi was?

Dit is de Heilig Hartkerk. Eén van de weinige kerken waar ik de naam wél van onthouden heb. Natuurlijk zit er ook een foto bij van de zuil waarin het hart van Chopin ligt (of zou moeten liggen, je weet nooit natuurlijk). Deze kerk is sowieso heel mooi, zowel van binnen als van buiten (zie de bovenste twee foto’s).

Dit was voor vandaag het einde van onze route. Hierna zijn we teruggelopen. Als je deze straat verder in loopt, hebben we later ontdekt, dan kom je in een wat modernere winkelstraat en dan ook in een moderner gedeelte van de stad. O en mocht je denken dat je geen bekende Polen kent, je kent er nu al twee: Chopin en Copernicus!

Nog twee foto’s die we op de terugweg hebben gemaakt. Eén op het grote marktplein en één op het andere plein. De zuil die je ziet is wel al heel oud en stond vroeger ergens anders op het plein. Na de oorlog is deze verplaatst. Erbovenop staat Sigismund, één van de oude koningen van Polen.

Vlakbij ons hotel stond deze prachtige school. Hier wil ik ook wel naar school, zo mooi! ❤

In het hotel hebben we genoten van een lekker bakje koffie in de lobby. Dat was overigens de enige keer dat we hier koffie hebben gehaald, want deze was erg duur, haha :’) Vooral voor Poolse begrippen (omgerekend zo’n €4). Gelukkig was ‘ie wel lekker en is de lobby ook erg gezellig.

En hier eindigt dan onze eerste dag in Warschau! Ik hoop dat je het weer leuk vond om te lezen en ik hoop jullie binnenkort weer te verblijden (of te vermoeien, wat je wil) met een nieuw vakantieverslag, van onze eerste volle dag in Warschau!

 

 

Filmreview | The Zookeeper’s Wife.

Afgelopen maandag gingen Johan en ik, op Johans laatste vakantiedag, naar de bioscoop voor de film The Zookeeper’s Wife. We hadden ergens iets over deze film gelezen en waren wel benieuwd. Het verhaal speelt zich namelijk af in de dierentuin van Warschau, en die gaan we deze zomer als het goed is bezoeken.

Waar gaat de film over? 
Na het bekijken van de trailer heb je al een hele goede indruk van waar de film over gaat. Deze film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over de Poolse vrouw Antonina en haar man Jan Zabinski. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wisten zij ongeveer 300 Joden te redden uit de handen van de Nazi’s, door hen onder te laten duiken in hun dierentuin. Er wordt verteld over het gezin, maar ook over de oorlog in de stad Warschau, het wel en wee van het leven in een dierentuin, het leven van de dieren en de tijdelijke Joodse bewoners.

De film is een verfilming van het gelijknamige boek, dat in Nederland verscheen met de titel Antonina’s Dierentuin van Diane Ackerman. Zij baseerde haar boek op de archieven en dagboeken van Antonina Zabinski.

Wat vond ik van de film? 
Als je niet tegen heftige films kunt: niet gaan. Als je niet van oorlogsfilms houdt: ook niet gaan. Ik kan aan deze film maar één klein nadeel bedenken en dat is, zoals we al gelezen hadden, dat de hele film in het Engels is (want het is een Amerikaanse film, hoewel veel acteurs Pools zijn) en dat de acteurs spreken met een Pools accent dat een beetje nep aanvoelt. Hier wen je echter in zo’n 10 minuten wel aan vind ik en dan is het niet meer storend. Los van dit mini-nadeel vond ik het een fantastische film. Hij was erg heftig, het verwoestende aspect van de oorlog in Polen en dan in dit geval in Warschau werd heel treffend en heftig in beeld gebracht. Ik moest meerdere keren een beetje huilen (maar ik huil nogal snel bij films, hoor).

Er wordt veel aandacht besteedt aan de dieren in de zoo en de liefde waarmee Jan en Antonina de dieren verzorgen. De dierentuin heeft ontzettend geleden onder de Tweede Wereldoorlog. Eerst werd Warschau gebombardeerd en daarbij zijn al veel dieren omgekomen. Daarnaast zijn er een flink aantal dieren in de winter doodgeschoten omdat de Duitsers vonden dat ‘ze de winter toch niet zouden doorkomen’ en werden de mooiste dieren meegenomen door Lutz Heck, de Duitse directeur van de dierentuin in Berlijn. Hij zou ‘voor de dieren zorgen’ tijdens de oorlog en ze na de oorlog weer terugbrengen. Dit ging helaas niet door, want ook de dierentuin van Berlijn is gebombardeerd in de oorlog. De zoo van Warschau bestaat, net als de zoo van Berlijn, nog steeds – na de oorlog zijn beide dierentuinen weer opgebouwd. De rol van Lutz Heck vond ik ook erg indrukwekkend. Jan en Antonina moeten noodgedwongen met hem – een nazi-officier – samenwerken omdat ze anders waarschijnlijk hun dierentuin verliezen. Ondertussen herbergen ze met gevaar voor eigen leven een flink aantal Joden in de lege dierenverblijven bij hun huis. Uiteindelijk hebben zowel Jan als Antonina als vrijwel alle Joden – op twee na – de oorlog overleefd.

Het is een heel bijzondere film. Erg heftig, maar ook heel mooi. Het berust zeker voor het grootste gedeelte op de waarheid en dat maakt dat de film nog meer raakt. Ik ben benieuwd of we deze zomer nog iets terug kunnen vinden van Jan en Antonina in de dierentuin van Warschau. Ik vind de film een hele grote aanrader, echt indrukwekkend!