Iets over een doopdienst, een wandeling en een fondueset.

Soms wil je wat dingen vertellen en laten zien, maar is het eigenlijk niet genoeg voor één artikel. Vandaag is zo’n dag en daarom heb ik dit artikel de geweldige (ahum) titel iets over een doopdienst, een wandeling en een fondueset gegeven. Het dekt trouwens wel de lading van deze post. Die gaat namelijk over een doopdienst, een wandeling en een fondueset. Weet je dat ook weer.

Doopdienst 
Een tijdje geleden vertelde ik jullie dat ik voor het eerst tante ben geworden. Mijn nichtje Ruth is op 11 november geboren als eerste kindje van mijn zwager (Johans broertje) en schoonzus. Afgelopen zondag was de doopdienst van Ruth. Het was een erg mooie dienst. Ik heb het grootste gedeelte geluisterd achter de kerkzaal, want ik mocht Ruth de kerk binnendragen. Dat vond ik heel leuk om te doen, ik was heel trots haha. Gelukkig ging het ook allemaal goed met de doopjurk aantrekken, na het dopen voor Ruth zorgen (ze kon natuurlijk niet in de kerk blijven, dus bleef ik bij haar tot de dienst was afgelopen) en Ruth binnen brengen natuurlijk. Ja, dat was fijn.

Wandeling 
Mijn ouders waren ook bij de doopdienst van Ruth en daarna zijn ze de rest van de dag bij ons gebleven. ’s Avonds zijn we met z’n vieren nog naar mijn zwager en schoonzus geweest, want mijn ouders hadden afgesproken voor een kraambezoek. Dit was ook heel gezellig. ’s Middags waren mijn ouders dus bij ons thuis en hebben we samen gegeten, maar ook een wandeling gemaakt. De vorige keer dat we met mijn ouders gingen wandelen, was al een aardig tijdje geleden. We zijn toen ook een keer naar Strijensas geweest, maar het was toen heel koud en het waaide hard (en het is daar nogal kaal, dus dan heb je snel last van de wind). Zondag was het wel redelijk koud, maar met de wind viel het mee en dus zijn we nog een keer naar hetzelfde natuurgebied bij Strijensas geweest om een wandeling te maken. Daar heb ik wat foto’s gemaakt die ik graag met jullie wil delen. Het was wel erg grauw en bewolkt buiten, dus vandaar dat de foto’s ook een beetje grauw zijn geworden. 

We hebben een paar kilometer gewandeld, totdat we vlakbij de Schotse hooglanders waren. Degene die je het dichtste bij ziet op de onderste foto (dit is wel een klein stukje ingezoomd trouwens) hield ons nauwlettend in de gaten. Er liep namelijk rechts van de dijk (buiten de foto is dat) een kalfje waar deze hooglander goed op aan het letten was. Erg mooi om te zien. Ik vind het sowieso altijd indrukwekkende dieren. Gelukkig zijn er best veel van op de Hoeksche Waard, dus kan ik ze regelmatig bekijken.

Fondueset // kerstcadeau 
Bij Sandd, waarvoor ik vanaf september weer post bezorg, mocht ik zelf mijn kerstpakketje uitzoeken op een website. Er was heel veel keuze, maar ik koos uiteindelijk met weinig moeite eigenlijk voor de fondueset. Ik wil al heel lang een keer kaas- en/of chocolade-fonduen met Johan, maar buiten de deur kwam het er tot nu toe nog niet van en ik vond het eigenlijk een beetje duur om een fondueset te kopen voor thuis. Nu ik er eentje kon kiezen en daar niets voor hoefde te betalen, hoefde ik dan ook niet lang na te denken voordat ik de fondueset in mijn digitale winkelmandje stopte. Ik bestelde het in het weekend en had het maandag al in huis, erg fijn! Ik heb er wat foto’s van gemaakt om ‘m aan jullie te laten zien. Vooralsnog is het plan om Eerste Kerstdag samen te gaan fonduen. Er zit een recept bij om zelf kaasfondue te maken, maar ik denk dat ik het nu gewoon in de winkel koop. Net zo makkelijk.

Het doosje van de fondueset ziet er zo uit. Het is een klein setje voor twee personen, vandaar dat het ook wel ‘tapasfondue’ (volgens mij is dat gewoon één woord hoor Boska) (sowieso gebruiken mensen veel te veel spaties op onnodige plaatsen) heet. Je kan het bijvoorbeeld als bijgerecht doen of bij de borrelplank. Dit zijn ook tips die op de achterkant van het doosje worden gegeven. Ik denk dat ik er gewoon eerst kaasfondue in doe en daarna het schoonmaak en dan ga chocoladefonduen haha!

In het pakje zat een klein boekje met wat instructies (hoe maak je de set schoon, hoe bereid je het fonduen voor, wat moet je wel en niet doen) en natuurlijk de fondueset. Hierbij zaten twee vorkjes (zo ook op de volgende foto), een ondergrond om de set op neer te zetten en, heel schattig, een waxinelichtje.

En zo ziet het er dan van binnen uit. Een kleine set, ik zei het al. Met twee vorkjes dus.
Ik ben er blij mee!

Dat was wat ik aan jullie wilde vertellen en wilde laten zien. Ik heb zin om te gaan kaas- en chocoladefonduen! Dan kan ik ook een doel gaan afstrepen van mijn Day Zero Project 2.0-lijst, haha!

 

Advertentie

Waarom ik post bezorgen leuk vind.

Sinds september 2012 werk ik bij Sandd als postbezorger. Twee keer in de week, op dinsdag en op vrijdag, bezorg ik post. Een tijdje had ik allerlei verschillende invalwijken, maar sinds een kleine anderhalf jaar (ongeveer) heb ik mijn eigen wijk in een dorp hier vlakbij. In mijn eigen dorp was namelijk toen geen wijk vrij, maar deze wijk bevalt me goed. Afgelopen oktober is de wijk iets gewijzigd en heb ik geen onlogische zijstraten meer, of straten waarbij ik maar aan één kant post hoefde te bezorgen. De wijk is wel ietsje groter geworden, maar dat is eigenlijk alleen maar fijn. Het post bezorgen is momenteel mijn enige werk, dat is denk ik de voornaamste reden dat ik er nu zo blij mee ben. Ik vind echter post bezorgen sowieso leuk. Als ik fulltime postbode zou kunnen worden en ik zou er rond van kunnen komen financieel, dan zou ik het meteen doen. Ik heb een lijstje gemaakt met redenen waarom ik post bezorgen leuk vind!

• Ik verdien er geld mee – dat is natuurlijk toch de reden waarom ik dit werk doe.
• Ik werk lekker buiten en loop veel (lichaamsbeweging, jawel) (ik klaag ook heel vaak als het regent of koud is of juist te warm).
• Regelmatig maak ik een praatje met mensen (het is maar een klein dorpje, veel mensen kennen elkaar en ook kennen veel mensen mij inmiddels – en ik hen).
• Heel veel honden en katten aaien en knuffelen!
• Inmiddels ken ik mijn wijk zo goed dat ik zonder al te veel na te denken de post kan bezorgen en daardoor heb ik veel tijd om na te denken, mijn hoofd leeg te maken en plannen te maken (ik bedacht dit artikel bijvoorbeeld tijdens het lopen).
• Ik vind het sorteren leuk. Ik weet niet waarom, ik vind het gewoon leuk.
• Ik krijg vast spierballen door het sjouwen van al die postkratten naar boven en weer naar beneden (thuis, voor het sorteren) en van het sjouwen van de post zelf op de bezorgdagen
• Regelmatig krijg ik een cadeautje, bijvoorbeeld van de Postcode Loterij – waar veel post voor bezorgd moet worden – of van Sandd zelf. Zo krijg ik een cadeautje voor Sinterklaas (kruidnoten, schuimpjes, chocolademunten, muizen en een speculaaspop), een kerstpakket (vaak een hele doos vol met eten/drinken) en – vaak – stroopwafels en Tony’s Chocolonely. Hier word ik natuurlijk blij van!
• Onderweg kan ik lekker muziek luisteren – dat doe ik niet altijd overigens, maar het is wel fijn.
• Heinenoord is een fotogeniek dorpje, het is leuk om onderweg af en toe foto’s te maken.
• Gekke dingetjes onthouden, haha. Zo weet ik van heel veel post al zonder te kijken voor wie het is of weet ik waar mensen wonen als ik de naam zie, omdat ik al een hele tijd dezelfde wijk heb en inmiddels weet welke mensen bijvoorbeeld welke tijdschriften lezen.
• Als het lekker weer is kan ik daar van genieten 🙂

Genoeg redenen om mijn werk leuk te vinden dus! Er zijn natuurlijk ook wel wat nadelen, maar ik kon eigenlijk alleen maar bedenken dat het niet altijd even leuk is om post te bezorgen als het regent, sneeuwt, heel hard waait, heel warm of juist (heel) koud is – dus voornamelijk het weer als nadeel – en dat het soms heel veel post is. Oh, en de Ikea-catalogi en de voordeelagenda’s van de Postcode Loterij, die vind ik ook vreselijk. Maar die leveren dan weer wel veel geld op… Hmm.