Hoe was mijn werk voor de Kinderboekenweek?

Als je me de laatste tijd een beetje gevolgd hebt, heb je vast wel gezien dat ik afgelopen twee weken meewerkte aan een project van de Kinderboekenweek! Het is van 5 tot en met 16 oktober Kinderboekenweek – dat betekent dat morgen de laatste dag is. Het programma dat ik gedraaid heb was op basisscholen. Afgelopen donderdag was mijn laatste dagje en het leek me leuk om nu, na afloop, mijn ervaringen met jullie te delen!

Ik heb een poosje terug al iets over de kinderboekenweek geschreven, dat kun je hier teruglezen. Daarin leg ik uitgebreid uit wat ik voor werk heb gedaan, dus dat ga ik hier niet nog een keertje uitleggen. Weet je dat dus nog niet, dan raad ik je aan om dat artikel even te lezen!

Vorige week donderdag ging ik voor het eerst op pad, naar een basisschool in Stellendam. Hier heb ik 3 keer het programma gedraaid, in groep 3/4, 5/6 en 7/8. Het was niet zo’n grote school, maar er waren wel vrij grote klassen. De grootste groep hier bestond uit maar liefst 36 leerlingen! Echt ontzettend veel. Ik vond het best wel spannend in het begin, maar ik merkte al snel dat als je een onderdeeltje vergeet in het programma, dat de kinderen dat helemaal niet erg vinden. Ze weten immers niet hoe jouw programma precies in elkaar zit. Gelukkig maar, want soms vergeet je wel eens iets als je zo’n groot programma draait. Er horen namelijk 9 boeken bij de ‘leeselixer mixer’ en de ingrediënten kun je dan niet allemaal behandelen. Ondanks dat moet je natuurlijk wel proberen om alle 9 onderdelen te onthouden en dat is soms best lastig. Ik had hier en daar een beetje ruzie met mijn presentatie (via Powerpoint) omdat het geluid van de filmpjes het niet deed – gelukkig had ik de filmpjes en fragmentjes ook los in een map op mijn usb gezet, dus kon ik ze wel allemaal laten zien.

Ik heb enorm veel voorgelezen – vaak ook uit hetzelfde boek, want veel kinderen vinden de ingrediënten ‘greintje grappig’ en ‘snufje stout’ natuurlijk erg leuk – heel vaak dezelfde filmpjes van opa en oma gezien en veel dezelfde spelletjes gedaan. De kinderen kon ik gelukkig iedere keer met een grote lach op hun gezicht achterlaten aan het eind van het uur en als ik vroeg of ze het leuk vonden kwam er steevast het antwoord ‘JAAAAA!!!’ Dat maakte het voor mij ook heel erg leuk.

Het verschil tussen de groepen is soms best wel groot, hoewel bij vrijwel alle kinderen het programma wel aansloeg. Ze waren eigenlijk allemaal wel enthousiast en dat gold ook voor de juffen en meesters (vooral juffen, ik heb alleen op de laatste school twee meesters aangetroffen in de klassen waar ik heenging, haha). Ik ben alleen op christelijke scholen geweest. Op de ene school werd het programma gewoon helemaal geaccepteerd, op de andere school vonden ze het bijvoorbeeld niet zo fijn als ik het liedje ‘Sorry’ van Justin Bieber in een andere versie – met aangepaste tekst zelfs, zodat het allemaal wat netter en meer voor kinderen is! – of het filmpje van ‘greintje grappig’ (waar het woordje ‘gatver’ in voorkwam) liet zien en horen. Op andere scholen was dat helemaal geen probleem. Gelukkig was vrijwel alle feedback die ik van de kinderen en leerkrachten kreeg positief. De eerste dag heeft er bij één groep ook een medewerker van de bibliotheek bijgezeten om mij nog eventueel tips te kunnen geven na afloop. Haar feedback was eigenlijk alleen maar positief, dus dat was heel erg leuk! Ik keek na donderdag dan ook echt uit naar de andere bezoeken.

Mijn ervaring is heel positief. Doordat je ook een leuk en interactief programma aanbiedt, zijn de kinderen enthousiast en ze kunnen lekker actief meedoen. Dit maakte het voor mij ook erg leuk. Wat ik soms wel lastig vond, was dat er wat leraren waren die dan de kinderen steeds tot stilte gingen manen, terwijl ik het juist leuk vind als ze heel enthousiast zijn. Mijn ervaring met lesgeven kwam wel van pas, hoewel het wel anders is als je natuurlijk niet de leraar bent en de echte leraar achterin het lokaal zit (of soms voorin, nog irritanter als je dan even de computer nodig hebt om naar een filmpje te gaan als het digitale bord even niet werkt… Haha). Dit zijn allemaal maar kleinigheden, over het algemeen vond ik het superleuk! Ik heb nog geen spijt dat ik de Pabo niet gedaan heb trouwens, dan moet je namelijk ook allerlei vakken geven die ik helemaal niet leuk vind – zoals rekenen (bovendien ben ik daar heel slecht in) – en de echt kleine kinderen moet je soms zelfs nog helpen met naar de wc gaan. Dat is echt helemaal niets voor mij, maar zo’n anderhalve week met bezoeken vond ik wel heel leuk.

In totaal heb ik 3 bezoeken afgelegd in Stellendam, 5 bezoeken op maandag in Middelharnis (waar ik zowaar nog een meisje tegenkwam die ik ken van de camping, ik wist niet dat zij daar op school zat en zij wist natuurlijk niet dat ik langs zou komen vanwege mijn werk voor de Kinderboekenweek – een leuke verrassing!) en 3 op woensdag- en 3 op donderdagochtend op dezelfde school in Ouddorp. 14 bezoeken in totaal dus, best wel veel nog! Aan het eind kon ik de verhalen en filmpjes wel dromen, haha! Gelukkig zijn kinderen in iedere klas natuurlijk anders, dus dat maakte het toch afwisselend en heel leuk!

Een aantal van de uitspraken van kinderen die ik heel erg leuk vond… (zomaar een greep uit de vele mooie dingen die kinderen zeggen!):

Ik: Welk ingrediënt zullen we kiezen? Vrijwel alle kinderen uit de klas: EEN SNUFJE STOUT! – Dit is meerdere keren gebeurd, haha.

Bij het ingrediënt ‘onsje ontroering’ hoort een heel lief prentenboek over een opa-beer en kleinzoon-beertje. De opa is wat vergeetachtig en al erg oud. Soms weet hij dus niet meer zo goed wie het kleine beertje is. Toch houdt hij heel veel van zijn lieve, oude opa. Dit ingrediënt werd helaas niet heel vaak gekozen, maar op de laatste school kwam het toch een paar keer aan bod. De kinderen in de klas gingen na het voorlezen van dit mooie boekje spontaan van alles vertellen over hun al-dan-niet-dementerende opa’s en oma’s. Echt ontroerend en zo mooi! De kinderen waren sowieso heel open, ze vertellen echt van alles aan je.

Bij het ingrediënt ‘lepeltje liefde’ vroeg ik standaard: ‘Wie van jullie is er wel eens verliefd geweest? Of is nu verliefd?’ Dan reageerden er eigenlijk altijd wel kinderen en dan vroeg ik wat ze voelen als ze verliefd zijn. Dat leverde een paar pareltjes van reacties op…:

‘Wij zijn samen verliefd!’ – Een jongen en een meisje uit groep 3
‘Dan voel je je heel warm van binnen’ – Een meisje uit groep 4
‘Je kan héél rood worden! Dat is soms wel een beetje eng’ – Een jongen uit groep 7
‘Vlinders in je buik natuurlijk! Dat kriebelt wel’ – Deze reactie heb ik meerdere keren gehoord
‘Dan wil je met elkaar trouwen!’ – Een jongetje uit groep 3

Na afloop van het programma kwam er een meisje naar me toe: Zijn de opa en oma uit het filmpje uw opa en oma? Ik zei dat dat niet het geval was (en moest er ook wel een beetje om lachen) en dat vond het meisje wel jammer.

Een ander meisje kwam naar me toe na afloop en zegt ‘Ik moet vanmiddag afzwemmen voor mijn diploma B. Leuk hè?!’ 

En natuurlijk de mooiste reactie van allemaal, op de vraag ‘wat vonden jullie het leukst vandaag?’: ALLES!

Kortom: een hele toffe ervaring die ik niet korter kon omschrijven dan in ruim 1200 woorden, haha! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. Nu op naar de volgende uitdaging…!

Advertentie

Iets over werk | Kinderboekenweek & museum.

Het leek me wel leuk om jullie wat meer te vertellen over het werk dat ik ga doen tijdens de Kinderboekenweek! (Later in dit artikel vertel ik nog iets over het museum, vandaar dat dat ook in de titel staat.) Een tijdje geleden solliciteerde ik via een uitzendbureau op deze functie en ik werd uitgenodigd voor een gesprek. De week erna hoorde ik dat ik aangenomen was en afgelopen maandag was de introductieochtend. Hier hoorde ik meer over het programma dat we gaan draaien.

Wat ga ik doen? Officieel ben ik ‘educatief medewerker.’ Het idee is als volgt: in de Kinderboekenweek (die overigens twee weken duurt, haha – van 3 t/m 14 oktober) ga je als educatief medewerker langs scholen – of er komen groepen langs in de bibliotheek. Zoals het er nu naar uitziet ga ik langs op basisscholen. Het programma is voor groep 3 t/m 8. Ieder uur komt er een nieuwe groep en je draait dan 3 groepen op een ochtend (van 9 tot 12 uur dus). Eventueel kunnen er in de middag – tot 15 uur ongeveer – ook nog groepen komen. Ieder uur draai je hetzelfde programma, waarbij het de bedoeling is dat de kinderen met een blij gevoel het lokaal weer verlaten. Er zitten spelletjes bij, voorlezen uit verschillende kinderboeken, een stukje boekpromotie (van die kinderboeken natuurlijk) en filmpjes. Het programma heet ‘doe de leeselixer mixer’ en in een uur tijd mogen de kinderen steeds een ‘ingrediënt’ kiezen voor het leeselixer. Er zijn in totaal 9 onderdelen, waarvan je er een aantal kunt doen – en de kinderen kiezen dus welke onderdelen je behandelt. Achter ieder onderdeel (bijvoorbeeld ‘een snufje stout’ of ‘een drupje dapper’ – de namen van de ingrediënten allitereren steeds) zit dan een filmpje, een stukje voorlezen, een spelletje of iets dergelijks, wat je dan met de kinderen doet. Bij ieder ingrediënt hoort ook een bepaald boek. Aan het eind van het uur heb je dan een mooi leeselixer gemaakt. Het thema van de Kinderboekenweek is ‘opa en oma voor altijd jong’ en daar sluiten de boeken dan natuurlijk bij aan. Het programma krijg ik nog aangeleverd op powerpoint, zodat ik dat gewoon op een usb mee kan nemen en kan draaien. Ik hoor nog wanneer ik ben ingedeeld, omdat er veel medewerkers zijn is het maken van een rooster natuurlijk lastig. Het zullen maar een paar ochtenden zijn waarschijnlijk, maar hé: alles is meegenomen en het lijkt me heel leuk! Dat is natuurlijk het belangrijkste (oké en ik krijg ervoor betaald).

Ik ben erg benieuwd naar hoe dit gaat! De juf of meester is er in principe bij, vooral ook omdat er ook boekpromotie bij zit en omdat er ook veel medewerkers zijn die geen/nauwelijks educatieve ervaring hebben. Dan is het wel fijn als er iemand bij is die in kan grijpen mocht dat nodig zijn.

 

—

Museumwerk 
Dan, zoals beloofd in de titel en bovenaan dit artikel, nog iets over het museum. Ik werk zoals je waarschijnlijk wel weet als vrijwillige conservator in het Rien Poortvlietmuseum. Tot eind oktober is het museum nog open en daarna gaat het weer dicht tot begin april. Dan start de nieuwe expositie. Mijn werkzaamheden zijn voornamelijk het samenstellen van de nieuwe expositie en het onderhouden van contacten met andere musea, bijvoorbeeld voor bruiklenen en gastexposities. Daarnaast is er ongeveer iedere maand een bestuursvergadering. Nu kwam er van de week iemand langs uit het bestuur om te praten over ‘veranderingen in het bestuur.’ Ik wist verder eigenlijk van niets, maar de samenwerking vond ik de laatste tijd niet zo prettig verlopen. Hier ga ik verder niet op in, want dat gaat eigenlijk niemand inhoudelijk echt iets aan. Het kwam dus voor mij niet helemaal uit de lucht vallen toen werd verteld dat het bestuur had besloten dat ze inzagen dat ik misschien toch niet de juiste persoon was voor de functie van conservator. Dat betekent plat gezegd gewoon dat ik nu stop met mijn werkzaamheden. Ik mocht eventueel nog verder met de huidige werkzaamheden – het begin van de nieuwe expositie dus – maar ik heb gezegd (begrijpelijk lijkt me en dat vond hij gelukkig ook) dat ik er dan meteen mee stop en al mijn taken overdraag. Het heeft dan namelijk geen zin om nog iets te gaan doen waarvan je weet dat het je uiteindelijk niets meer gaat brengen.

Dat betekent dat ik dus geen conservator meer ben! Gelukkig was het ‘maar’ vrijwilligerswerk dus dat scheelt. Ik heb daarnaast veel geleerd en nieuwe contacten opgedaan, dus dat is positief. Ik heb mijn ideeën voor het museum en mijn ervaringen – zowel positief als negatief – mee kunnen geven en dat is afgelopen woensdag besproken in de bestuursvergadering. Het was in ieder geval een goede ervaring en het staat natuurlijk altijd mooi op je C.V., haha. Nu ga ik misschien wel op zoek naar ander vrijwilligerswerk, maar ik hoop natuurlijk eigenlijk op een betaalde baan binnenkort. Dat zou nog mooier zijn en is uiteraard ook de bedoeling uiteindelijk.

Tot slot nog iets wat ik nu doe en wat niet in de titel staat: op vrijdag, als dit online komt dus, ben ik weer begonnen met post bezorgen! Ik heb van de week mijn postwijk, die gewoon start als ik de deur uitloop (of nog niet eens, want mijn eigen adres hoort er ook bij, haha), uitgezocht en ben vandaag dus begonnen (of ga beginnen straks als je dit héél vroeg op de ochtend al leest). Ik heb er zin in, want ik vind post bezorgen leuk én er komt gelijk weer wat geld in het laatje!

Ik hoop dat je het leuk vond om deze werkupdate te lezen! Hoe gaat het met jouw werk, of studeer je nog? En wat doe je dan? Laat zeker een reactie achter, vind ik leuk om te lezen! 🙂