Dinsdag 26 juli 2016
Een dagje dierentuin stond vandaag op het programma. Met de metro en bus was het ongeveer een half uur reizen. De dierentuin is héél groot, de hele route is 10 kilometer (!) en we hebben niet eens alles gezien. Heel mooi park gelegen op natuurlijke heuvels. Soms dus flink klimmen en bovenin hadden we een prachtig uitzicht. Het was eerst heel warm, maar later in de middag ging het heel hard onweren en regenen. Deze dierentuin heeft ook bijzondere dieren die we niet of nauwelijks kenden, dit vonden we heel leuk. Net als het gebruik van natuurlijke rotsen en hoogteverschillen. Aan het einde van de middag, toen het maar bleef regenen, gingen we terug. We hebben lekker gegeten bij het restaurant van de eerste avond. ’s Avonds zijn we in het hotel gebleven en hebben we onder andere onze spullen ingepakt. Morgen gaan we namelijk naar Kassel, Duitsland, en overmorgen weer naar huis.
—
Ik laat verder de foto’s het verhaal vertellen. Ik weet van veel dieren niet meer de (precieze naam), dus laat ik dat maar achterwege. Ik zal hier en daar wat vertellen over wat je op de foto ziet als ik het wel goed weet.
Op het hoogste punt van het park (links) was een stoeltjeslift naar beneden. Rechts zie je de lift vanaf beneden (dit is overigens niet helemaal het laagste punt van de dierentuin). Ik wilde eerst kijken of ik wel durfde. Dat hing er vanaf wat voor stoeltjeslift het zou zijn. Het bleek een open lift te zijn waarin je helemaal niet vast zit. Oké doei. Dan hoef ik er niet in. Toen bleek dat Johan er ook niet in wilde, haha! Dat kwam omdat deze lift zó ongelooflijk kraakte en er zó gammel uitzag dat we dachten ‘laat maar.’ Ik zag er alleen maar stoïcijns kijkende Tsjechen in (maar dat kan ook komen doordat er bijna geen buitenlanders/toeristen in het park waren).
In deze dierentuin was, net als in Keulen, een babyolifantje. Deze was nog iets kleiner/jonger dan die in Keulen. Heel lief. Rechts zie je het savannegebied, dat er gek uitziet met die bergen op de achtergrond.
Op de heuvel die je op de linkerfoto ziet leven de berggeiten. Deze geiten leven in het wild ook op zulke steile rotsen. Erg tof dat ze in deze dierentuin gebruik maken van de natuurlijke situatie.
In de categorie mooie foto’s: een Tsjechische vogel (want hij kijkt boos en ik weet zijn naam niet meer; ik geloof dat het een Australische griel is) en een kookaburra. Ik hou van kookaburra’s, ze zijn zo mooi!
En toen zag ik een beest dat ik nog nooit had gezien en waarschijnlijk ook niet snel nog eens ga zien. Het is een schoenbekooievaar. Omdat zijn bek blijkbaar een beetje op een (deel van een) schoen lijkt. Héél bizar. Hij zat heel stil en het was net alsof ik naar een neppe vogel zat te kijken. Johan kende ‘m alleen van plaatjes maar ik had er nog nooit één gezien, ook niet op televisie of internet. En hij was heel groot (en er waren er twee trouwens), maar dat kun je op de foto’s niet zo goed zien. Wel tof om eens te zien.
Het was weer een fijne dag in Praag. Deze dierentuin kan ook van ons lijstje worden afgestreept. Ik kan je aanraden om eens naar deze dierentuin te gaan. Het is handig als je een beetje goed met je handen en voeten overweg kan – niet alleen omdat je veel moet klimmen (doe dus goede schoenen aan!) maar ook omdat het personeel vrijwel geen Engels of Duits spreekt. Bij de kassa overigens wel, daar is netjes alles in het Tsjechisch, Russisch en Engels. Je kan ook een plattegrond krijgen in het Engels. Dat is wel fijn. Toen wij gingen lunchen moest het meisje aanwijzen op de kassa hoeveel we moesten betalen omdat ze alleen Tsjechisch sprak. Dat was wel bijzonder. En grappig. Oh, en je krijgt als student ook korting op deze dierentuin!
The Miracle of Life. 