Een week geleden plaatste ik een review over het boek De Vliegeraar. Nu is het alweer tijd voor de review van het volgende boek: In het Duister van Mark Billingham. Dit is een literaire thriller.
Waar gaat het boek over?
‘Een regenachtige avond in een achterbuurt in Zuid-Londen. Vijf tieners wachten in een auto op hun prooi. De eerste de beste passerende automobilist zal het slachtoffer worden van een dodelijke initiatierite. Het is het begin van een bloedstollend verhaal waarin niets is wat het lijkt. In het duister volgt drie mensen die op een een of andere manier bij de schietpartij zijn betrokken: de jongen die de trekker overhaalde, een oudere gangster die op wraak zint en de hoogzwangere vrouw die op zoek is naar de waarheid. Het speelt zich af in een gewelddadige stad, waar jeugdbendes slaags raken met professionele criminelen en waar loyaliteit in mensenlevens wordt betaald. Geheimen worden ontsluierd in hetzelfde tempo als waarin er nieuwe slachtoffers vallen. De adembenemende ontknoping van In het duister blijft tot het einde onvoorspelbaar.’
Wat vond ik van het boek?
Er wordt zoals op de achterkant beschreven steeds verteld vanuit het perspectief van drie verschillende personen: de jongen die schoot (Theo), een hoogzwangere vrouw (Helen) en een oudere gangster (Frank). Daarnaast zijn er nog tal van andere personen die een rol spelen in het verhaal. Je moet goed je aandacht erbij houden, zeker in het begin, om duidelijk te krijgen wie wie precies is en wat voor rol iedereen speelt. Er wordt in de jeugdbendes veel straattaal gesproken en dat is dus ook weergegeven in het boek. Aan de ene kan heel goed, want zo werkt het nu eenmaal, maar aan de andere kant maakt het de leesbaarheid wel moeilijker in het begin. Als je er eenmaal aan gewend bent is het prima. Er wordt snel geschakeld tussen de verschillende hoofdpersonen. In het begin is dit lastig, want als je net denkt te begrijpen hoe iemand een beetje denkt en in elkaar zit, wordt er weer geschakeld. Later wordt dit wel fijner, want je went eraan en het houdt het verhaal ook spannend.
Het verhaal vond ik wel goed bedacht, de plot was supergoed en, zoals beschreven op de achterkant, onvoorspelbaar. Hierin ben ik niet teleurgesteld. Het verhaal zelf zit ook goed in elkaar en het is goed uitgewerkt. Sommige personen blijven echter nogal oppervlakkig en soms zijn ze ronduit irritant. Dan snap ik hun keuzes en gedachtegangen niet (goed) en dat vond ik wel irritant. Hierdoor kon ik me niet zo goed inleven. Sowieso niet in het verhaal, maar doordat de hoofdpersonen ook nog ver van mij afstonden qua gedachtes, plannen en keuzes werd dat nog meer. Ik vond het vervelend dat er wat losse eindjes zijn aan het einde van het boek. Er zijn gewoon wat dingen niet opgelost, vragen waar ik geen antwoord op gekregen heb. Hoe loopt het af met sommige personen in het verhaal? Hoe gaat de baby heten en hoe loopt de bevalling überhaupt af? Wie heeft Paul vermoord? Het blijft soms een beetje vaag en dat vond ik wel jammer.
Als ik dit boek een cijfer zou moeten geven, zou het denk ik een 7 zijn. Ik vond het wel spannend en het einde was erg goed, maar omdat het ver van mij afstond, ik de personages niet allemaal even leuk vond (soms ronduit irritant) en sommige vragen onbeantwoord blijven voor mij, krijgt het toch niet hoger dan een 7. Als je houdt van thrillers die niet al te grof en wreed zijn en je kunt door de straattaal en irritaties heen lezen, dan is het best een goed boek.
The Miracle of Life. 