Halverwege maart zocht ik naar een leuk restaurant om te gaan eten met Johan, als we op 26 maart zes jaar samen zouden zijn. Op Vakantieveilingen vond ik een veiling voor een 10-gangenproeverij bij restaurant Niven (bekroond met één Michelinster) in Rijswijk (bij Delft/Den Haag). Ik won de veiling en ging gelijk bellen – maar (natuurlijk) was er geen plaats meer voor de week erna en werd het uiteindelijk 13 mei voordat we bij Niven gingen eten. We gingen er allebei heen met het idee ‘dit wordt óf geweldig, óf verschrikkelijk.’ Het werd gelukkig geweldig! Ik ben vergeten om overal een foto van te maken, maar ik ga je aan de hand van het menu en mijn foto’s vertellen wat we hebben gegeten en hoe het was!
Menu 80/20
Bij Niven wordt gewerkt met streekproducten en producten uit het seizoen. Vrijwel alles komt uit de regio of wordt zelf gekweekt. Het menu is samengesteld volgens het principe 80/20, wat betekent dat er voor 80% met groente en voor 20% met vlees en vis wordt gekookt. Ik als echte vleesliefhebber heb het vlees helemaal niet gemist (er was maar één gerecht met vlees), dus dat zegt eigenlijk al genoeg. Bij het menu zaten twee supplementen, die je tegen meerprijs kon bestellen en het menu werd voorafgegaan door maar liefst 4 amuses. Vóór de amuse zat zelfs nog een mini-hapje, heel bijzonder. Aan het eind hebben we nog koffie gedronken en daar zaten ook nog weer allerlei lekkere dingen bij. We hebben van tevoren een glas witte wijn – Johan een droge en ik een zoete – gedronken en tijdens het menu hadden we een wijnarrangement van 6 halve glazen wijn (en één glaasje likeur bij één van de desserts), die steeds bij de gerechten pasten. Ik kan je niet meer vertellen wat voor wijn het allemaal was, maar op één na waren het allemaal witte wijnen en ze waren allemaal heel lekker 😉
Niven is gevestigd in een oude boerderij die heel sfeervol is ingericht. Het is chique, maar niet over de top en je voelt je er eigenlijk gelijk op je gemak. Er werd populaire jazzmuziek gedraaid. Je jas wordt gelijk aangenomen en je wordt vervolgens naar je tafel geleid, waar ook nog je stoel voor je wordt aangeschoven. Ja hoi, ik was nog nooit in een restaurant geweest waar dat gebeurde en waar ook nog vloerbedekking in het restaurant ligt. De sfeer was dus gelijk goed!
Ik heb de hele avond alleen foto’s met mijn telefoon gemaakt en dus niet van alles – maar gelukkig wél van het menu, dus je kan zo zien wat we allemaal hebben gegeten 🙂
Amuses
We begonnen de avond dus met een glas wijn en een amuse-voor-de-amuses, haha. Dit was zelfgemaakte aardappelchips met tomatenpoeder en basilicummayonaise. Gelijk al heel lekker. Vervolgens kwamen de amuses op tafel: Flatbread met geitenkaas en biet, komijn met comté-kaas en whisky, pompoen met zoethout en zure room. Alle drie heel lekker en verrassend. De geitenkaas en biet sprong er voor mij absoluut uit, wát een fantastisch lekker gerechtje! De pompoen was heel bijzonder qua smaak en de komijn met comtékaas vond ik erg heftig. De whiskysmaak was erg op de achtergrond, dus dat was wel verrassend lekker (ik houd niet van whisky). Het was wel gelijk een heel goed begin! Na deze drie amuses kregen we nog een amuse van asperge met dille. Asperge kwam de rest van de avond ook regelmatig terug, omdat het nu natuurlijk in het seizoen is. Ook dit gerechtje was heel lekker!
Wat ik heel knap vond – de hele avond door trouwens – was dat ze met relatief weinig ingrediënten, en vaak met heel eenvoudige ingrediënten en combinaties, zulke geweldig lekkere dingen serveerden. Vrijwel alle gerechtjes zagen er uit als kleine kunstwerkjes en hoewel ze erg klein lijken, zit er heel veel smaak aan en proef je alle ingrediënten los van elkaar, maar ook samen als één geheel. Heel bijzonder en lastig uit te leggen. De sfeer en beleving voegen natuurlijk ook veel toe aan het eten.
Het menu (waar ik meer foto’s van heb dan van de amuses, beloofd)
Tijd voor het menu. Na deze amuses kan er bijna niets meer misgaan zou je denken.
Het eerste gerecht was tomaat met steak tartaar en bapao. Heel grappig, want de steak tartaar was gemaakt van tomaat en niet van vlees. De bapao was een mini-broodje dat op een apart plankje (met logo van Niven) werd geserveerd, heel tof. Van de bapao heb ik hier een foto – van de tomaat blijkbaar niet :’) Dit gerechtje vonden we allebei héél lekker, heel smaakvol en ook origineel, een tartaar van tomaat in plaats van vlees.
Vervolgens was het tijd voor de asperge, met langoustine en framboos. Een bijzondere combinatie met de framboos, maar wel heel erg lekker! Ik ben dol op frambozen en ook op asperges, dus dat het een goede combinatie bleek te zijn was des te leuker. Langoustine had ik nog nooit gegeten, maar vond ik ook heel lekker – ik ga nog wel vaker gedurende dit artikel in herhaling vallen, want bijna alles was geweldig lekker en kan ik niet beter omschrijven, haha. De opmaak vond ik hierbij ook erg mooi met de felle kleuren, naast het witte en beetje roze van de asperge en vis. Het zijn trouwens eetbare bloemen, erg leuk (en lekker!).
Het derde gerecht van het menu was FANTASTISCH. Het klinkt helemaal niet zo speciaal: komkommer, makreel en zure room. Maar die combinatie van de makreel met het frisse van de komkommer… Wauw. Dit wil ik nog een keer eten. Het was trouwens een hele kleine komkommersoort, dat zag er heel mooi uit. En dat bord…! Ik wil echt dat bord hebben, zo mooi met de opstaande rand aan de achterkant, en dan aan de voorkant heel laag.
Nummer 4 – het gaat nu lekker snel in dit artikel hè, maar tijdens het eten was dit natuurlijk niet zo. We hadden iedere keer dus andere wijnen en daarnaast een fles bronwater (uiteindelijk twee), we hebben veel gekletst tussendoor en je moet natuurlijk ook even wachten tussen de gerechtjes door. Voor ons gevoel viel dat trouwens reuze mee. Oké, nummer 4 (hoera als je al zover gelezen hebt, dit artikel is nu al meer dan 1000 woorden haha): rode biet met roos. Verschillende smaken van de roos zaten in het gerechtje, bijvoorbeeld rozenwater en rozenzout (nee dat kende ik ook niet). Dit gerechtje vond ik ook weer een kunstwerkje: biet in de vorm van een roosje. Hierbij zat een kroepoekje gemaakt met rozenwater – dit was heel erg lekker, het gerechtje met de biet en roos was ook fijn, maar niet spectaculair. De manier van serveren van de kroepoek vond ik wel heel bijzonder: in een bakje met steentjes!
5: Gemarineerde groenten met eendenlever en koffie. Hier was ik een beetje bang voor, want ik heb één keer eendenlever gegeten en dat vond ik echt niet lekker. Dit gerechtje was niet mijn favoriet, maar ik vond het wel veel lekkerder dan ik had verwacht. De koffie was koffiepoeder wat over het gerecht heen gestrooid was. Wat een originele combinatie met de eendenlever – dit was niet gewoon lever op het bord, maar een bolletje gelei of iets dergelijks (ik kan het niet goed uitleggen, sorry). De groenten waren allemaal geel, het was cherrytomaat, maïs, courgette en wortel. Visueel wederom een kunstwerk!
Het volgende gerecht was het supplement: snijboon met carbonara en kwartelei. Dit vond ik misschien wel het allerlekkerste van de hele avond (en ik houd normaal niet eens van snijboon). Wat een GEWELDIG gerecht, zó lekker en zóveel smaak! Er zat ook nog Parmezaanse kaas bij en truffel. Visueel ziet het er niet heel lekker uit, maar het was echt fantastisch. Echt smullen.
Gerecht 7 – maar nummer 6 van het menu: raap, mossel en brioche. Dit was ook nog met kabeljauw. Heel erg lekker wederom, vooral het schuim met de vissmaak vond ik geweldig. De mosselen vond ik minder lekker, want daar houd ik gewoon niet zo van, maar dat was slechts een klein onderdeel van het gerecht.
Next! Rabarber met gin & tonic. Dit was een koud tussengerecht (zoals je wel eens een spoom krijgt in een restaurant) met rabarber met ijs en gin&tonic. Heel bijzondere combinatie. Ik vind rabarber echt niet lekker, maar ik had van tevoren niet gezegd dat ik het niet wilde omdat ze vaak het eten zó anders klaarmaken dat het dan wel lekker is, dus ik dacht ik probeer het gewoon. Dit was geen succes. Ik vond dit gerecht echt niet lekker. Er zat voor mij teveel limoen in en de rabarbersmaak was erg overheersend. Ook de alcohol was niet echt een succes. Gelukkig vond Johan dit gerechtje wel lekker 🙂 – en het zag er mooi uit, dat is ook belangrijk.
Dit gerechtje vergeten we gewoon weer snel, want het was tijd voor het enige vleesgerecht van de avond: asperge met kalf en daslook (nee, dat ken ik ook niet). Wederom: GEWELDIG. De asperge was in dit gerecht gefrituurd, heel bijzonder en heel lekker. Het kalf… Wauw. Zó mals, zó rijk van smaak. Geweldig.
Toen was het tijd voor de toetjes. Hoera! Ik ben dol op toetjes. We kregen eerst een kaasplankje, dat we met z’n tweeën hebben gedeeld (dit was ook een extra supplement bij het menu). Er was een kaas uit Italië, één uit Frankrijk, een twee jaar oude kaas, een Nederlandse kaas en een geitenkaas. Ik weet niet meer precies wat wat was, haha. Daarbij zat appelstroop en een saus van kersen met vanille (verrassend lekker en ik houd niet eens van kersen) en een stukje notenbrood. Allemaal heel erg lekker!
Na het kaasplankje kregen we vrij snel achter elkaar nog twee desserts. De eerste was chocolade met yuzu (een citrusvrucht). Dit was een vrij machtig gerecht, maar echt geweldig lekker. Het was een beetje knapperig, een beetje stevig door de chocolade, en er zat chocolade-ijs bij… Gewoon geweldig goede combinaties. En visueel opnieuw prachtig!
Het laatste dessert bestond uit magnolia en yoghurt. Heel fris! Een beetje zoet, maar niet té, en een hele goede combinatie met de yoghurt. Dit dessert vond ik het allerlekkerst, echt heel heel heel heel heel lekker 🙂
Blijft er nog één ding over: de koffie met toebehoren. Hier zat onder andere een bolletje met pistache en nog wat dingen bij (heel lekker!), chocolade met knoflook (heel bijzonder en ook erg lekker, wel heftige smaak), een macaron met pastinaakvulling (ook heel bijzonder en lekker) en carrotcake met duindoornbes-gelei – dit was de beste carrotcake die ik ooit heb gegeten. Allemaal stuk voor stuk hele lekkere kleine gerechtjes. De cappuccino was trouwens ook heel lekker (en Johans koffie ook).
Dat was het dan. Meer dan 1700 woorden, zo’n lang artikel heb ik al heel lang niet meer geschreven volgens mij. Gefeliciteerd als je tot hier hebt gelezen en nog geen honger hebt gekregen. Ik vond het een geweldige ervaring om eens mee te maken en hoop dat dit niet de laatste keer is dat ik in een sterrenrestaurant heb gegeten. Ik voelde me eigenlijk gelijk op mijn gemak, het was niet té chique of te formeel, maar eigenlijk heel relaxt. We hebben van 18 uur tot ruim 23 uur (!) in het restaurant gezeten, maar het voelde eigenlijk veel korter. Oh, en toen we naar huis gingen kregen we ook nog zelfgemaakte pepermunt (héél lekker) en ik kreeg nog een luxe tijdschrift mee naar huis (‘voor op de koffietafel’ – ik héb niet eens een koffietafel hahaha). Wat een service en wat een geweldig lekker en origineel eten. Niven, bedankt! 🙂
The Miracle of Life. 