Persoonlijke update | Heel goed nieuws!

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een persoonlijke update heb geschreven. Omdat ik afgelopen week heel goed nieuws heb gekregen, leek het me fijn om weer zo’n update te schrijven en het nieuws met jullie te delen.

Zoals jullie denk ik wel weten, heb ik van december tot de meivakantie gewerkt als docent Nederlands op het vmbo voor Vormgeven & Media in Rotterdam. Dit was echt heel erg leuk! Helaas was het een ziektevervanging en dus stond ik eind april weer op straat. Mijn collega was weer terug en er was geen plaats meer voor mij om te blijven.

Na een paar weken vakantie ben ik weer fanatiek gaan solliciteren. Vrijwel alle functies die nu online komen – en dat zijn er heel veel, vanaf de meivakantie tot eind juni komen de meeste vacatures voor het nieuwe schooljaar online – zijn voor het nieuwe schooljaar, dus besloot ik me daarop te focussen. Tot die tijd kan ik wel post bezorgen twee keer per week, dus het is niet dat er helemaal geen geld binnenkomt en ik niets te doen heb (hoewel de dagen soms wel lang duren). Ik ben bij vier verschillende onderwijsbureaus langs geweest en heb een aantal andere waar ik nog ingeschreven stond weer ‘aangewakkerd’ zodat zij ook weer op zoek zouden gaan voor mij. Je zou denken dat als zoveel mensen – nog even los van iedereen in mijn omgeving die mee ging zoeken! – voor je zoeken dat het dan wel moet lukken. Helaas volgde de ene na de andere afwijzing van alle kanten. De meeste vacatures waar ik op solliciteerde zijn trouwens voor docent Nederlands; omdat ik nu wat ervaring heb leek dat me makkelijker – er is veel meer werk in dan geschiedenis. Natuurlijk greep ik ook iedere vacature voor geschiedenis aan.

De afgelopen twee weken keerde echter ineens het tij. Ik kreeg in twee dagen twee uitnodigingen om op gesprek te komen. Beide gesprekken waren voor docent Nederlands. Het eerste gesprek was in Delft, op een school voor vmbo basis t/m gemengde leerweg. Ik maakte er een wat langere dag in Delft van en had ’s middags mijn gesprek. Een studiegenootje van vorig jaar werkt ook op deze school en zij is er heel enthousiast over. Ik voelde me eigenlijk gelijk wel thuis in de school en ook het gesprek was erg leuk en positief. Ik had er een goed gevoel over, maar zou nog een week ongeveer moeten wachten op de uitslag. Ik was namelijk – logisch – niet de enige kandidaat. Inmiddels zijn we anderhalve week verder en heb ik, na een email waarin stond dat ik begin deze week iets zou horen, nog steeds niets gehoord. Vervelend vind ik dat altijd.

Het tweede gesprek was de week erna op woensdagmiddag in Dordrecht. Dit was op een christelijke school voor havo/vwo, ook voor Nederlands trouwens. Wel een héél andere school dan die in Delft dus! Ook hier had ik gelijk een goed gevoel bij. Het gesprek verliep goed, ik kon me goed presenteren – ik merk dat ik daar wel steeds beter in word, omdat je vaak dezelfde vragen krijgt (hoe los je problemen op in de klas? Wat zijn je sterke punten als docent? Wat vind je belangrijk en leuk in het onderwijs?) en je dus goed kunt voorbereiden, zodat je presentatie steeds beter wordt. Ik vind het wel lastig nog steeds om niet té zelfverzekerd te zijn (‘ik doe dit wel even’) maar ook niet te onzeker, zodat ze denken ‘oké laat maar, die kan het niet aan.’ Het gesprek in Dordrecht ging dus ook goed en ik had ook gelijk een goed gevoel bij de school. Het was een heel oud mooi gebouw met mooie vloeren en mooie details, daar houd ik erg van. Mijn eigen middelbare school is ook zo en daar deed het me aan denken. Dat vond ik wel fijn. In Dordrecht was ik de laatste sollicitant dus ik zou de volgende middag gelijk iets horen. Die donderdag heb ik natuurlijk de hele middag zitten wachten op een telefoontje en op het moment dat ik dacht ‘ik ga zo echt zelf bellen!’ werd ik gebeld (het was inmiddels 16.30 uur geweest). Helaas was ik afgewezen. Het lag niet aan mij of mijn presentatie, die was heel goed en dat sprak hen ook erg aan, alleen heb ik (nog) geen bevoegdheid voor Nederlands en niet zoveel ervaring dus hebben ze om die reden voor iemand anders gekozen die dat wel heeft. Begrijpelijk, maar wel heel jammer. Ik baalde er ook goed van en had eigenlijk, ook omdat ik uit Delft nog steeds niets gehoord had, het gevoel dat het nooit meer wat zou worden. Dat is natuurlijk onrealistisch, ik weet het, maar dat voelt op zo’n moment niet zo.

Al voordat ik naar Dordrecht ging voor dit gesprek had een studiegenootje van vorig jaar (we hebben nog een app-groep en helpen elkaar daarin ook aan vacatures en tips, en het is ook gewoon heel gezellig nog, echt fijn) gezegd dat ze bij hem op school op zoek waren naar een docent Nederlands voor anderstaligen (die Nederlands dus als tweede taal hebben), hij werkt namelijk op de internationale school in Rotterdam. Ik was wel geïnteresseerd maar wilde even het gesprek in Dordrecht afwachten. Toen ik daar afgewezen was heb ik gelijk gemaild naar de leidinggevende van die studiegenoot en binnen een half uur had ik een reactie met daarin ‘je kunt maandag langskomen voor een gesprek.’ Oké, dát ging snel!

Zo gezegd, zo gedaan. Maandagmiddag om 15 uur had ik mijn derde sollicitatiegesprek in drie weken. Degene met wie ik het gesprek had is zelf niet Nederlands, zoals bijna iedereen die daar werkt, dus het interview was ook in het Engels. Gelukkig verstond ze wel Nederlands en was het niet erg dat ik af en toe even niet uit mijn woorden kwam. Ik vond het wel heel spannend, omdat ik nog nooit zoiets gedaan had in het Engels én omdat ik ook nog nooit Nederlands als tweede taal heb gegeven. Ik kreeg gelijk een rondleiding door de – overzichtelijke en kleine – school (er zitten ongeveer 300 leerlingen en er werken iets van 50 mensen totaal) en een gesprekje met een docent Nederlands, die me van alles vertelde over het vak. Ik begon het steeds leuker te vinden, maar zag (en zie) het nog wel als een grote uitdaging. Er zijn beginnersgroepen, dus leerlingen die nog vrijwel geen Nederlands spreken, een groep die in het midden zit en een advanced groep met leerlingen die al heel goed de taal beheersen. De leerlingen zijn tussen de 11 en 18 jaar oud, want de school volgt een internationaal curriculum waarbij alles dus wat anders is ingedeeld. Hier weet ik zelf verder ook nog niet zoveel van af, dus daar kan ik later misschien wat meer over vertellen.

Terug bij de leidinggevende na de rondleiding en het leuke gesprek met de docent Nederlands, zei ze ‘en, lijkt het je wat?’ Eeeeh ja, ik ben wel enthousiast? Heb je geen andere kandidaten dan? Moet ik niet weggestuurd worden met ‘je hoort het volgende week wel’ of iets in die richting? Nee. Ze zei ‘je mag er ook nog wel even over nadenken, maar ik heb hier een formulier dat je voor je aanstelling kunt invullen en dan ben je binnen.’ JA HALLO, dan ga ik natuurlijk niet meer nadenken! Ik zou wel gek zijn als ik het niet zou doen! Rond 16 uur stond ik weer buiten mét een nieuwe baan! Vanaf half augustus ben ik docent Nederlands als tweede taal (zoals het officieel heet) op de Rotterdam International Secondary School (RISS). En dat fulltime! Het zijn 21 lesuren van 45 minuten, maar ik krijg 10% extra werktijd omdat ik startend docent ben. Heel fijn. Volgende week heb ik nog een arbeidsvoorwaardengesprek op een andere locatie in Rotterdam – bij de overkoepelende organisatie waar de school deel van uit maakt – maar ik ben al binnen, want ik heb al een formulier ingevuld.

Wow. Ik kan het nu, een paar dagen later, wel beseffen, maar toen ik buiten stond echt nog niet. Ik heb gelijk iedereen gebeld en natuurlijk was iedereen hartstikke blij. Toen ik thuis was heb ik even een héél groot vreugdedansje gemaakt en mijn studiegenootje gelijk een pizza beloofd want hij heeft me aan deze baan geholpen. Echt, woooo. Ik dacht vorige week nog ‘dit wordt niets meer’ en nu heb ik ineens een fulltime baan! De komende tijd gebruik ik dus als een soort vakantie waarin ik me vast wat kan inlezen en kan oriënteren op de baan. Daarnaast geniet ik nog even lekker van mijn vrije tijd en van het post bezorgen waar ik uiteraard mee ga stoppen, en in juli gaan we nog op vakantie naar Polen, dus dat is ook leuk om naar uit te kijken en plannen voor te maken.

Ik wil je bedanken als je dit helemaal gelezen hebt, haha, en ik wil iedereen bedanken voor alle meeleven de afgelopen tijd en het mee zoeken en het geven van tips en alle lieve en opbeurende woorden. Daar ben ik echt heel dankbaar voor. Ik ben benieuwd naar mijn nieuwe uitdaging en ik ga jullie er als het zover is natuurlijk nog van alles over vertellen!

Advertentie