Welke leeftijd wil je voor altijd houden?

Ken je die theezakjes van Pickwick waar van die vragen opstaan? De meeste vragen vind ik maar suf, maar soms zit er wel eens iets moois bij. Eén van de vragen die ik pas tegenkwam was: welke leeftijd zou je voor altijd willen houden? Ik moest hier weer aan denken toen ik het liedje Seventeen van Alessia Cara hoorde. Ik vind dat een fijn liedje. Op een gegeven moment zingt ze I couldn’t wait till I could be seventeen en vlak daarna Now I wish I could freeze the time at seventeen. We willen allemaal ouder worden en volwassen en bepaalde leeftijden en doelen bereiken, maar als we dan die ene leeftijd die we nastreven voorbij zijn – bijvoorbeeld achttien – dan zou je willen dat je weer terug kon naar toen je achttien was. Deze twee dingen gaven me inspiratie voor dit artikel: welke leeftijd zou je voor altijd willen houden? Is er wel een leeftijd die je voor altijd wilt houden?

Tijd is een vreemd iets. Het fascineert veel mensen, waaronder mij. Tijd gaat sneller naarmate je ouder wordt. Dat is onderzocht. Ik zag er pas een item over op televisie. Dit komt doordat je, hoe ouder je wordt, meestal minder nieuwe ervaringen opdoet en vaker in een sleur terechtkomt. Daardoor lijkt de tijd veel sneller voorbij te gaan omdat veel dingen hetzelfde zijn of worden. Kinderen zijn nog veel opener, zij leren en zien iedere dag veel nieuwe dingen en dan gaat de tijd minder snel voorbij. Alsnog kan tijd soms vliegen en soms heel traag voorbij kruipen. Als je bij de tandarts zit duurt het heel lang voordat je weer weg mag na de controle van slechts een kwartier, terwijl je, als je bij een concert bent, denkt dat het pas een kwartier bezig is en dan is het alweer afgelopen. Bijzonder en irritant tegelijk, tijd. Je denkt vaak zeeën van tijd te hebben, maar het kan tegelijk zo ineens voorbij zijn.

Welke leeftijd zou je voor altijd willen houden? was de vraag op het theezakje. Ik ben daar eens over na gaan denken. Zou ik voor altijd een kind willen blijven? Bijvoorbeeld van een jaar of 5/6? Dan ga je net naar school, leer je iedere dag nieuwe dingen, maar heb je ook tijd genoeg om met vriendjes en vriendinnetjes te spelen. Toen ik die leeftijd had, zorgden mijn ouders altijd voor mij. Er werd eten voor me gekookt, mijn schoolspulletjes stonden ’s ochtends voor me klaar en als ik gevallen was, kreeg ik een pleister en een kus en kon ik weer verder spelen. Een zorgeloze tijd was het in mijn geval. Maar zou ik voor altijd zo’n klein kind willen blijven? Ik denk het niet, want ik weet wat erna komt en hoe ik daar ook van genoten heb.

Zou ik dan voor altijd het meisje willen blijven van 12 jaar dat net naar de middelbare school is gegaan? Alles was weer nieuw en ik moest mijn plekje weer vinden. Nieuwe vrienden en vriendinnen, ineens veel verschillende vakken, verschillende lokalen en verschillende docenten. Nieuwe liefdes, nieuwe ervaringen. Alles nieuw. Ik denk niet dat ik gelukkig zou zijn als ik altijd 12 of 13 jaar zou zijn. Altijd die onzekerheid en al die nieuwe ervaringen… Of weet je dan op een gegeven moment alles en wordt het steeds leuker om 12 te zijn? Als ik voor altijd in de brugklas zou zitten en steeds opnieuw daarheen zou moeten gaan, dan lijkt het me ook niet zo leuk om voor altijd 12 jaar te zijn.

Voor altijd 15/16 jaar dan? Het is de leeftijd waar ik nu het liefste les aan geef. Het is de lastigste leeftijd zeggen ze wel eens, want jongeren puberen dan het meest, zijn opstandig en onzeker en weten nog helemaal niet wat ze willen met hun leven – maar dat geven ze niet altijd toe. Een lastige leeftijd. Niet alleen om les te geven, maar ook om te zijn. Voor mij was het niet altijd gemakkelijk. Ik ben nooit een echt heel lastige puber geweest, maar voor mezelf was ik niet altijd even lief. Als ik nu terug zou gaan naar die tijd zou ik bepaalde dingen heel anders aanpakken. Maar als je voor altijd die jonge leeftijd zou hebben en zo onzeker zou zijn? Dan zou ik geen 15/16 jaar willen zijn voor altijd.

18 jaar? Net mijn vwo-diploma op zak, op naar een nieuwe uitdaging: de Universiteit van Utrecht. Geschiedenis. Nieuwe mensen, weer een nieuwe omgeving. Nieuwe vakken, nieuwe vrienden en vriendinnen maken. Je plek weer vinden. Uitvinden of dit de kant is die je op wilt. Blokken voor tentamens, maar ook borrelen met leuke mensen en feestjes. Voor mij was mijn studententijd ontzettend leuk. Veel vrije tijd en eigen verantwoordelijkheid, maar soms ook erg hard werken. Soms onzeker, maar vaak ook superleuk. Net begonnen met rijlessen en uitkijkend naar het moment dat ik dat roze pasje op zak zou hebben en zelf zou mogen rijden. Spannend…! Maar zou ik voor altijd die leeftijd willen houden? Ik zou mijn studie ook wel willen afronden, benieuwd naar wat daarna zou komen. Zou ik gelijk een baan gaan vinden (spoiler: nee), zou ik voor altijd samenblijven met de jongen die ik tijdens mijn studententijd ontmoette (spoiler: ja, tot nu toe wel)? Zou ik ooit mijn rijbewijs halen (ja)? Voor altijd 18, dat lijkt me ook geen goed idee.

En nu ben ik 25 jaar. Ik heb net mijn eerste echte baan achter de rug en ben op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ik ben inmiddels bijna 3 jaar getrouwd met de liefde van mijn leven. Ik heb een fijne familie en schoonfamilie, ontzettend lieve en leuke vrienden en vriendinnen en geniet van heel veel dingen. Als ik weer een nieuwe baan zou vinden en alles wat mij betreft dan ‘compleet’ zou zijn voor dat moment, zou ik dan voor altijd 25 jaar willen zijn? Lekker jong, zeggen oudere mensen. Jongeren en kinderen kijken soms tegen je op: al 25 jaar, wow…

Ik ben juist steeds zo benieuwd naar wat nog gaat komen. Ik kijk regelmatig terug en blijf soms iets te makkelijk in het verleden hangen. Of ik kijk juist teveel uit naar de toekomst en leef niet genoeg in het nu. Het wordt de laatste tijd wat gemakkelijker omdat ik er wat bewuster mee bezig ben, maar het blijft soms ook wel fijn om nostalgisch terug te kijken naar wat is geweest. En hoe fijn dat allemaal was. De herinneringen blijven voor altijd. Tegelijk wil ik ook nog heel veel nieuwe herinneringen maken. Nieuwe uitdagingen aangaan. Nieuwe mensen leren kennen. Nieuwe dingen meemaken en nieuwe plaatsen bezoeken. Ik zou dus ook niet voor altijd 25 jaar willen blijven. Ik zou geen enkele leeftijd voor altijd willen hebben, juist omdat ieder jaar en iedere leeftijd iets moois en nieuws heeft.

En jij?

Advertentie