Film | The secret life of pets.

Vrijdag zijn Johan en ik eindelijk naar de film The secret life of pets geweest. Deze stond nog op het lijstje met ‘films die we graag willen zien’ (daar komen er ook weer een paar bij trouwens, die binnenkort uitkomen) en nu konden we ‘m afstrepen. Vandaag vertel ik je wat ik van de film vind en of jij er ook heen moet gaan (spoiler: JA).

Eerst moet je even de trailer zien.

Zo. Nu ben je vast overtuigd om deze film te gaan zien, als je dat nog niet gedaan had.

…

Niet? Oké, dan komt hier mijn extra ‘ik vind dat iedereen deze film moet gaan zien’-praatje.

Er zaten maar iets van zes mensen in de bioscoop toen wij gingen kijken. Ik denk dat de film nog veel leuker is als de zaal vol zit, omdat je dan steeds mensen hoort lachen waarschijnlijk. Ik moet wel vaker lachen als ik een grappige film zie, maar ik ken eigenlijk maar heel weinig films die ZO grappig zijn als deze. Ik vraag me serieus af wat degene die deze film heeft bedacht had gesnoven toen hij het script schreef en de film ging maken. Een paar kernwoorden van deze film zijn: keihard lachen (tot de slappe lach aan toe) (echt waar), gekke huisdieren, een bizar konijn met plannen om de mensenwereld te vernietigen, nog meer gekke huisdieren, fantastische teksten (‘you’re driving like an animal!’), hele gekke situaties, heel veel humor en ook een beetje spanning. Dat dus.

Ik vind de karakters goed uitgewerkt. Sommige dingen zijn ook echt herkenbaar, soms denk je ‘hé ik ken ook honden/katten die dat doen’. De baasjes van de huisdieren passen heel goed bij de dieren. Ze zijn grappig, gek, gestoord, lief, schattig (er zit een enórm schattige cavia in de film) en zijn bang voor stofzuigers. Ik hou ervan.

Echt, ga deze film zien nu ‘ie nog draait. Té grappig.

(oh en de andere films die ik nog wil gaan zien in de bioscoop de komende tijd? Inferno (!), Riphagen, Trolls (de stemmen en liedjes hierin zijn echt allemaal van leuke mensen), Het meisje in de trein.) (het leven is fijn als er veel toffe films uitkomen.)

 

Advertentie