Het is woensdagmiddag als ik dit schrijf. Ik ben een uurtje geleden ongeveer mijn stageschool uitgelopen en zit nu bij mijn schoonouders te ‘werken’ (thuis kan ik me niet altijd goed concentreren en heb ik veel afleiding, vandaar) – bloggen is voor mij geen werk, school en stage wel maar dat komt zo, dus vandaar de aanhalingstekens (hoezo zouden ze zo heten? Wat haal je aan dan?). Ik had vandaag slechts twee lessen om te geven, mijn woensdag is altijd wel relaxt. Van de hogeschool moet ik drie dagen in de week stage lopen. Met mijn uren kwam het echter niet uit en dus ben ik er op maandag ook altijd drie uurtjes (waarvan ik er twee les geef en het andere uur zelf aan het werk ben). Die drie uurtjes heb ik dan op woensdagmiddag niet en daarom begin ik dan om 9.10 en eindigt rond 12.30 uur mijn laatste les. Ik geef het tweede uur (9.10-9.55 uur) les en het vijfde uur (11.45-12.30 uur) en tussendoor heb ik voor mezelf om te werken. Die uurtjes gebruik ik dan ook, want ik zit dan toch op school en dan voelt het extra nutteloos als ik niet aan het werk ben – thuis is er afleiding genoeg, maar op stage valt dat best tegen natuurlijk. Daarom zijn mijn lessen voor vrijdag inmiddels klaar, heb ik een SO voor morgen gekopieerd en stencils voor de les van vrijdag. Ik hoef alleen nog maar een aantal hoofdstukken te lezen uit een boek voor de Hogeschool.
In blok 4 volg ik het vak SLC – studieloopbaancoaching, dat heb ik ieder blok; het is zeg maar begeleiding voor je stage, voornamelijk – en Passend Onderwijs 2. Dit is een vervolg op het vak dat ik vorig blok had, waarvan je de naam denk ik wel kan raden: Passend Onderwijs 1. Dit vak gaat over dat iedere leerling een plek verdiend in een reguliere school (of in ieder geval zoveel mogelijk) en hoe je dan om kunt gaan met zorgleerlingen – leerlingen die bijvoorbeeld langdurig ziek zijn, maar ook leerlingen met gedragsproblemen of -stoornissen zoals AD(H)D of autisme. Heel interessant. Ik mocht zelf een leerling observeren op mijn stageschool en een handelingsplan schrijven dat in de praktijk gebruikt kan worden. Praktisch gericht én interessant, ik hou ervan. Ik sloot dit vak af met een 7,8 (en wacht nog steeds op cijfers van twee andere vakken, vakdidactiek geschiedenis en historisch redeneren. Duurt lang!) en daar ben ik erg blij mee. Passend Onderwijs 2 lijkt me ook leuk, dit gaat over differentiëren – dus bewust omgaan met en nadenken over de verschillende leerniveaus en leervoorkeuren van je leerlingen, binnen één klas. Je kan bijvoorbeeld een verlengde instructie geven aan één groepje en een ander groepje, die het al begrijpen, zelfstandig aan het werk zetten. Het lijkt me opnieuw een erg toepasbaar vak, dat vind ik fijn.
Alle vakken voor vakdidactiek geschiedenis zijn klaar, dus ik heb alleen SLC en Passend Onderwijs 2, en daarnaast moet ik nog een afstudeerproject doen voor geschiedenis. Oh ja, en het eindassessment – je ‘afstudeerles’ waarin je moet bewijzen dat je een startbekwame docent bent – komt ook heel dichtbij; dat is voor mij namelijk al op maandag 23 mei! Dat is het belangrijkste, als ik dat haal heb ik mijn diploma al zo goed als binnen – de vakken op de Hogeschool vrees ik namelijk niet zo voor. Na dit assessment ga ik me focussen op mijn afstuderen en dat komt dan ook wel voor elkaar denk ik. Op stage kan ik daar ook heel wat uurtjes aan besteden namelijk, dat scheelt.
Terug naar vandaag: ik had dus tot en met het vijfde lesuur les en ik ging, na even napraten met mijn begeleider, om 12.50 ongeveer de deur uit. Met een grote glimlach. Want: mijn lessen gingen lekker! En dat vind ik fijn. Niet alle klassen zijn altijd even gemakkelijk en als het dan lekker loopt is dat fijn. Ik kreeg complimenten en ik heb de les van vanochtend bijna helemaal alleen gedraaid en dat ging ook lekker. Ik draai veel lessen al alleen, maar soms ook niet als het een wat lastigere klas is en dan vind ik het wel tof als het wél lukt alleen. Dat dus. Mijn leerlingen kregen nog een toets terug en die was goed gemaakt, dus ze waren blij en ik was ook wel tevreden. Dat is ook fijn.
En daarnaast schijnt het zonnetje, ook niet onbelangrijk. Het is wel een beetje benauwd buiten vind ik, maar hier zo binnen bij mijn schoonouders, met de deur open en af en toe een briesje wind dat naar binnen komt, is het prima vertoeven (vind ik een leuk woord, trouwens). Heb ik aan het eind van de middag een artikeltje voor mijn blog klaar én de hoofdstukken voor Passend Onderwijs 2 denk ik ook wel gelezen. Top!
Oh, en maandagavond ging ik met Johan een wandeling maken. Daar komen binnenkort nog de foto’s van online – ik heb nu mijn camera niet mee, die ligt thuis – want ik maakte wel wat leuke fotootjes. Het was vooral fijn om met het mooie weer even een wandeling te maken en even samen te zijn. Dus dat draagt ook nog bij aan mijn goede humeur. En Douwe Bob natuurlijk. Hahaha. Ik vind het Songfestival niet heel belangrijk, maar ik vind het wel leuk om te kijken en ik vind het dan ook wel leuk als ‘we’ doorgaan. Dat.
Op zo’n moment vind ik het leven dan wel mooi hè. Alles loopt lekker, alles gaat lekker z’n gangetje, het is mooi weer en er zijn mooie mensen in mijn leven. Fijn. Dat wilde ik even vertellen. Maar dan in bijna 1000 woorden. Alsjeblieft.
The Miracle of Life. 