Toen het nog zonnig en warm was – wat lijkt dat alweer lang geleden hè? – gingen Johan en ik naar de kinderboerderij. Dat was vorige week zaterdag. Er was namelijk de dag ervoor een kalfje geboren en die wilden we natuurlijk wel van dichtbij bekijken! Het was prachtig weer en dus haalden we na het bezoek aan de kinderboerderij een ijsje, waarna we weer naar huis fietsten (de kinderboerderij is vanaf ons huis ongeveer 3 kilometer fietsen). Vandaag laat ik je wat foto’s zien van ons uitstapje. Ik hou van de kinderboerderij (en vind de naam dan ook maar stom)!
We moesten even zoeken voor we het kalfje gevonden had, want hij was helemaal achterin de achterste wei en dan ook nog helemaal in het hoekje, haha. Maar uiteindelijk vonden we ‘m en konden we het kalfje ook aaien. Hij was echt superlief en klein en zacht. De moederkoe hield ons wel heel goed in de gaten, zij was een beetje nukkig (logisch natuurlijk) dus we moesten wel een beetje oppassen, haha. Het was heel erg leuk!
De kinderboerderij is op het Recreatieoord (waar ook een festivalterrein, een buitenzwembad en een speeltuin (o.a.) zijn) en ligt aan de Binnenmaas. Het was mooi weer en dat was te merken: druk op en om het water! Ik maakte ook wat foto’s van de Binnenmaas en omgeving.
Ik durfde dit keer zelfs in het veldje met de parelhoenen (op de foto) en de kalkoenen en kippen. Ik vind kalkoenen altijd een beetje eng – en best wel lelijk, sorry – maar nu waren ze eigenlijk best wel lief. En er liepen in die wei ook schapen en die wilde ik graag aaien, dus tja… Er was één schaap die zich heel makkelijk liet aaien, normaal zijn schapen meestal heel bang! Dus dat was wel leuk! Daarna ging ik natuurlijk nog geitjes knuffelen. Ik denk dat de geiten toch wel mijn favoriete dieren van de kinderboerderij zijn, ze zijn altijd zo aanhankelijk en lief. Nadat ik de rechterfoto hierboven maakte, was helaas de batterij van mijn camera leeg dus toen was het klaar met foto’s maken, haha. Dat maakte ons bezoekje aan de kinderboerderij natuurlijk niet minder leuk.
En uiteraard nam ik mijn voeten ook mee. Blote benen, wat lijkt dat alweer lang geleden…!
The Miracle of Life. 