Wat je kan leren van een dagje Apenheul.

Ik leer een hoop. Zo leerde ik al eens een hoop van een bezoekje aan de McDonalds in Rotterdam Charlois en leerde ik ook van alles in Dierenpark Amersfoort. Mijn leerproces is echter nog niet klaar. Afgelopen zaterdag was ik samen met Johan in de Apenheul (dit seizoen hadden we een abonnement, dat konden we (p.p. uiteraard) kopen voor de prijs van één entreekaartje en dat konden we natuurlijk niet laten liggen!), omdat ze binnenkort sluiten en we nog een keertje van ons abonnement wilden profiteren. Het was een leuke dag – de foto’s volgen één dezer dagen, allemaal gemaakt door Johan, ik keek alleen maar om me heen, haha! – maar het was wel erg druk. Ik heb me echter prima vermaakt en ik heb ook weer een hoop geleerd. Wil je ook wat leren? Lees dan snel verder!

Van een dagje Apenheul leerde ik dat …

… het niet zo slim is om op één van de laatste zaterdagen dat het park open is, erheen te gaan. Zeker niet als het ook nog eens heel mooi weer is. Dan is het namelijk héél druk.

… het ook wél slim kan zijn om dan naar de Apenheul te gaan, want dan kun je gratis parkeren (als je op de weg parkeert en een eindje moet lopen, omdat de parkeerplaats vol is).

… het om nog een andere reden slim kan zijn om dan naar de aapjes te gaan, omdat er dan heel veel domme mensen in het park zijn die te lui zijn om de bordjes te lezen en dan domme dingen gaan zeggen over de apen en de andere dieren in de Apenheul. Dat is vermakelijk. (oké, en heel irritant)

… een nandoe (lijkt op een emoe, mini-struisvogel, soort-van) blijkbaar een ‘vies beest’ is, aldus een nogal opgedirkte mevrouw die vies keek en na haar vreemde uitspraak snel doorliep. Ik vind nandoes en emoes lief. Die kun je aaien (althans, in de kinderboerderij in Oud-Beijerland, die emoes zijn echt heel lief). Bovendien zijn het prachtige beesten en zijn ze niet vies. Dacht ik. Blijkbaar heb ik weer iets nieuws geleerd: nandoes zijn vieze beesten.

… een nandoe een struisvogel is. Meerdere mensen zeiden ‘hé kijk een struisvogel!’ Nou, die loopt écht niet los in een dierentuin hoor. Mutsjes.

… de keizertamarin (het aapje op de foto hieronder, mijn lievelingsaapjes zijn dat, want ze zien er zo lief uit met die snorretjes) volgens een klein schattig jongetje van een jaar of vier ‘een cavia-aapje’ is. Schattig!

… koekoeken niet interessant zijn. Ook niet als het een bijzondere soort is die je niet altijd zomaar ziet. Aan de reacties van mensen te horen: ‘oh een koekoek’ en hup doorlopen, zijn ze niet bijzonder genoeg om te bekijken. Jammer, het was een mooie vogel.

… aapjes het niet leuk vinden als kinderen heel hard ‘AAPJE!!!!!!!’ roepen. En dan 10 keer zo hard als dat je dit hoort in je hoofd. En dan nog harder. En hoger, uiteraard. En 100 keer achter elkaar. Gek hè? De kindjes vonden dat heel apart volgens mij.

… kinderen niet altijd van de Apenheul houden. Een jongetje vroeg aan zijn moeder (ongeveer op de helft van het park) ‘wanneer gaan we naar huis?’, waarop zijn moeder zei ‘bijna’ en het jongetje reageerde met ‘YES!’ Lijkt me niet echt de bedoeling…

… mensen héél snel door het park heen kunnen lopen, aangezien er rond drie uur (!) nog mensen binnenkwamen. De Apenheul sluit om vijf uur.

… mensen de doodshoofdaapjes niet altijd leuk vinden. ‘Oh, zo’n beest hoef ik echt niet op me hoor!’ zei een mevrouw met een hoge stem. WAAROM GA JE DAN NAAR DE APENHEUL? JE WEET TOCH DAT DAAR APEN LOSLOPEN? (ja, dat moest met hoofdletters)

Weer wat wijzer geworden… Zo leer je nog eens iets!

Advertentie